گفتگو با محمد ولی زاده دبیر نشر نو در برنامه ققنوس
ولی زاده در این برنامه در مورد زنده یاد دكتر سید جعفر حمیدی صحبت كرد و گفت :
خبر درگذشت استاد دكتر سیدجعفر حمیدی، ادیب، شاعر، پژوهشگر و یكی از مفاخر علمی و فرهنگی ایران و خاصه خطه بوشهر، برایم تلخ و سنگین بود. در دل این غم اما، چیزی فراتر از فقدان یك چهره دانشگاهی نهفته است. چون ما نه فقط یك استاد كه انسانی كمنظیر را از دست دادیم. بدون شك در حوزه نقد و پژوهش ادبی چهرهای مرجع بود. نگاهش ژرف، علمی و همزمان انسانی بود. نگاهی كه آثار را نه فقط به عنوان متن بلكه به عنوان بخشی از فرهنگ زنده میخواند.
او عاشق بوشهر بود كه این شعر زیبا را سرود: «سی بوشر هیچكه دلش مثه مو غمگین نبیده/ دل هیچكی مث مو یه كاسه خین نبیده». اما بوشهر در نگاهش فقط یك شهر نبود. یك هویت فرهنگی و معنوی بود كه در شعرش نوشته هایش و رفتارش جاری بود.
ولی زاده در ادامه گفت : بسیاری از شاعران و بزرگان ادبیات امروز ما شاگردهای دكتر حمیدی بوده اند. ایشان صاحب نظری بوده اند كه نقش بسیاری در خلیج فارس پژوهی ایفا كردند. زنده یاد استاد حمیدی نه تنها اهل واژه بود كه به واژه حرمت میگذاشت چون شاعر بود. اما نه تنها در قالب و وزن كه در جان زبان فارسی حرمت میگذاشت. بسیار بر درست گفتن و درست نوشتن واژگان پارسی در بیانات روزمره تأكید داشت و برای او پاسداشت زبان یك دغدغه اصیل بود.
دكتر حمیدی سرآمد هنرمندان بوشهر بودند كه سعی كردند اقلیم خود را در آثارشان زنده نگه دارند. ایشان فرهنگ نامه دو جلدی بوشهری دارند. در كل مب توان گفت : بوشهر در نگاه دكتر حمیدی فقط یك شهر نبود.