گفتگو با دكتر محمد علی مرآتی
مرآتی در این برنامه در مورد فونتیك زبانی موسیقی اقوام مختلف صحبت كرد. او در ادامه به شاعرانه بودن زبان فارسی و در عین حال موسیقی ایرانی اشاره كرد.
او در ادامه گفت : موسیقی ایرانی اصالتا قصه گوست.ادگیری موسیقی مانند فراگیری یك‌زبان بین‌المللی است كه می‌توانیم ایده و هنر خود را با تمامی افراد با فرهنگ و زبان متفاوت، در میان بگذاریم.
جدای از تمام تاثیرات مثبتی كه یادگرفتن موسیقی بر كاهش استرس، افزایش خلاقیت، تقویت حافظه، افزایش اعتمادبه‌نفس و تمركز ما می‌گذارد، وقتی خودمان یك موسیقی را اجرا می‌كنیم، حس لذت بخشی در ما ایجاد می‌شود؛ و از اینكه توانسته‌ایم آهنگ موردعلاقه خودمان را با ساز اجرا كنیم، احساس خرسندی و رضایت داریم.
در ادامه مرآتی به سازشناسی پرداخت و سعی كرد آن را به لحاظ زبان شناختی بررسی كند. او موسیقی را یك رسانه دانست كه می تواند تأثیرات روحی زیادی بر مخاطبان بگذارد.
سیاری از فیلسوفان و نظریه‌پردازان موسیقی مدعی شده‌اند كه موسیقی یك زبان است. با وجود اینكه این ادعا می‌تواند معنایی مجازی یا واقعی داشته باشد، با این همه اغلب معنایی روشن ندارد. اگر در معنایی واقعی بكار برده شود، با مشكلی جدی روبرو می‌شود. زیرا بسیاری معتقدند كه موسیقی نمی‌تواند یك زبان باشد چرا كه فاقد هر نوع ارزش معناشناختی است.
زمانی كه موسیقیدانان به موسیقی فكر می‌كنند، آنها در موسیقی این كار را انجام می‌دهند، نه در زبان. روشن است كه افراد می‌توانند درباره موسیقی بیاندیشند – برخی از موسیقیدانان مدعی‌اند كه می‌توانند آثار موسیقایی را در ذهن‌شان، بسازند – و چیزی كه به همان اندازه آشكار است اینست كه هیچ راهی برای ترجمه موسیقی به یك زبان طبیعی وجود ندارد، بنابر این اندیشه موسیقایی بایستی نوعی از اندیشه باشد كه از اندیشه زبانی مستقل است. اگر اندیشه‌های موسیقایی دارای محتوا باشند، این محتوا چیزی بیشتر از اصوات و تنظیم آنها به صورت متوالی نیست.
