دكتر علیرضا اسماعیلی، پژوهشگر فلسفه و الهیات، در برنامه « خشت اول» از رادیو فرهنگ گفت: قصه گویی برای كودك، از طریق تقویت قدرت تخیل كودك، به زیست اخلاقی و عقلانی او در بزرگسالی كمك می‌كند
وی همچنین با تاكید بر اینكه «تعقل خوب، نیازمند تخیل خوب است» افزود: كودك به كمك تخیل می‌تواند خود را بجای دیگران بگذارد و از احساس و حالات آنها آگاه شود و این مساله به او كمك می‌كند كه زیست اخلاقی داشته باشد و اخلاقی زیستن، در واقع عقلانی زیستن است.
وی با اشاره به قاعده طلایی در اخلاق مبنی اینكه « با دیگران چنان باش كه دوستداری دیگران هم با تو آنگونه باشند» گفت: شرط اجرای موفق این قاعده طلایی، آن است كه قدرت تخیل داشته باشیم ؛ یعنی اگر تخیل كنیم، اخلاقی زندگی میكنیم و این خود منجر به عقلانی زیستن در جامعه میشود.
وی همچنین تاكید كرد: اگر كودك نتواند تخیل كند و خودش را در موقعیتهای مختلف و بجای دیگران قرار دهد، نمیتواند از زاویه دید دیگران به وقایع و مسایل نگاه كند و درنتیجه نمیتواند با دیگران درك متقابل داشته باشد و نمیتواند روابط مناسبی با اطرافیان داشته باشد.
وی در تشریح شرایط مناسب قصه گویی برای كودك گفت: از مستقیم گویی و نتیجه گیری مستقیم از قصه پرهیز كنیم، بعد از قصه راجع به دلایل و رفتار شخصیتهای قصه با كودك صحبت كنیم، از كودك بخواهیم قصه را بازسازی كند و گاهی پایان قصه را باز بگذاریم تا كودك آنها تمام كند.
