كتاب «بیروط» نوشتهٔ «ابراهیم اكبری دیزگاه» است، كه توسط «نشر صاد» روانهٔ بازار شده است. این اثر حاوی چند داستان و روایت از مستندسازی است كه از آلمان به بیروت می‌رود.
ابراهیم اكبری دیزگاه، نویسنده كتاب، در گفتگو با برنامه «ققنوس» گفت: «بیروط» درباره طلبه‌ای است كه ایمانش متزلزل شده و سخت‌گیری‌های پدرش باعث میشود كه تصمیم به مهاجرت بگیرد. مقصد اصلی‌اش آلمان است اما به دلیل بعضی مشكلات نمی‌تواند به آنجا برود. كمی بعدتر با یكسری از دوستانش به لبنان می‌رود و پس از پشت سر گذاشتن یكسری اتفاقات، درنهایت به عنوان فردی كه پدر اصلی‌اش «امام موسی صدر» است به روستای خود بر می‌گردد.
وی در توضیح نام كتاب و نوشتار كلمه بیروت با ط گفت: توجه اصلی كتاب به مسئله نقش پدر در خانه و شهر است و اینكه نبود پدر چه عوارض و تبعاتی درپی دارد و بعد، شرح تبعات فقدان و ربوده شدن «امام موسی صدر» از شهر بیروت، و اینكه این شهر شكل خود را از دست می‌دهد و از «بیروت» به «بیروط» تبدیل میشود.
اكبری دیزگاه همچنین با تاكیدبر جایگاه و شخصیت پدرانه «امام موسی صدر» در لبنان گفت: بنظرم وجهی از دینداری و مدیریت دینی و نگاه پدرانه‌ای كه یك عالم دینی باید در جامعه داشته باشد، در رفتار و منش ایشان متجلی است و گفتار و كردارش یادآور پیامبران الهی است.
وی همچنین با اشاره به تم «پسر كشی» در داستان گفت: برخلاف ادبیات غرب كه با «پدر كشی» روبرو هستیم(افسانه‌های كوهولین در منطقه اسكاندیناوی) در ادبیات شرق، با «پسر كشی» موجه ایم، و من در این كتاب نسبت پدر-پسری را مطرح می‌كنم كه در تمام تمدن‌ها مسئله است. الگوی فرهنگ شرق غالباً «پسر كشی» است؛ مثل «رستم و سهراب» یا « حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل» و من از این‌ها استفاده كردم؛ یعنی از مجموعه‌ای از اسطوره‌ها بویژه تم «پسركشی» بهره برده‌ام. طلبه داستان ما دچار تزلزل در عقیده‌اش شده و درپی خوابی، برای اینكه پدرش را نكشد از شهر و دیارش فرار می‌كند و به «امام موسی صدر» می‌رسد و پدر جدید خود را می‌یابد و در انتها به خاك و دیار خود باز می‌گردد.
وی با تاكید بر نقش تاریخی آثار ادبی گفت: یك اثر ادبی، یك امر تاریخی است؛ به این معنی كه از پیشینیان تاثیر می‌گیرد و بر پسینیان اثر می‌گذارد، لذا باید بر تاثیر گیری از اسطوره‌های پیشینیان اهتمام كرد تا بتوان بر پسینیان اثر گذاشت.
