گفتگو با "محمد حسین انصاری"، رایزن فرهنگی ایران در بوسنی هرزگوین، به بهانه "افتتاح اتاق زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه سارایوو"
با همكاری رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در بوسنی و هرزگوین و دانشكده فلسفه دانشگاه سارایوو، اتاق زبان و ادبیات فارسی در این دانشكده تجهیز و افتتاح شد.
اتاق زبان و ادبیات فارسی در یكی از پربازدید‌ترین فضا‌های دانشكده با تجهیزات رایانه‌ای و منابع كتابخانه‌ای لازم برای دانشجویان و اساتید كرسی زبان و ادبیات فارسی این دانشگاه تجهیز شده است.
محمد حسین انصاری، رایزن فرهنگی ایران در بوسنی هرزگوین، در گفتگو با برنامه "ققنوس" با اشاره به پیشینه كهن زبان و ادبیات فارسی در بوسنی و هرزگوین گفت: این پیشینه كهن، نه فقط در حوزه ادبیات، بلكه در زمینه ارتباطات فرهنگی مردم دو سرزمین ایران و بوسنی، به قرن ها قبل برمی‌گردد و نشانه های بسیار زیادی هم در این خصوص وجود دارد؛ از معابد میترایی در این سرزمین گرفته تا آثار ادبی بزرگ فارسی كه در آنها به مردمان "سرزمین بالكان" كه "بوسنی هرزگوین" هم جزئی از آنهاست، اشاره شده است، مثلاً در "شاهنامه فردوسی"، 22 بار از واژه "سقلابیها" یا "سقلابیان" یا "بالكان" استفاده شده است و در "هفت پیكر" نظامی، داستان "بانوی گنبد سرخ" داستان شاهزاده سقلابی است.
وی افزود: نقطه عطف تاریخی برای ورود و گسترش زبان و ادبیات فارسی در منطقه بالكان به ویژه بوسنی هرزگوین، ورود و تسلط امپراطوری عثمانی حدود 550 سال پیش در این منطقه است. امپراتوری عثمانی، زبان فارسی را از زبان های رسمی درباره خود می دانست و لذا، آموزش زبان فارسی و اقبال به زبان و ادبیات فارسی در این منطقه گسترش پیدا كرده است. پس از حضور عثمانی، در بسیاری از "رشدیه های" شهرهای مهم بوسنی، زبان فارسی تدریس و "بهارستان" و "بوستان" خوانده می شده است، و نیز، علاقه مردم این سرزمین به بحث عرفان و تصوف باعث شده بسیاری از آثار عرفای بزرگ ایرانی در این منطقه شناخته شود، و همه اینها زمینه هایی برای گسترش زبان فارسی در این منطقه شده است، و امروز هم در معدود "تكایا" و "مولوی خوان های" باقیمانده در بوسنی، مثنوی به زبان فارسی خوانده می شود و به زبان بوسنیایی تفسیر می‌شود. اینها ظرفیت هایی است كه باقی مانده تا از طریق اینها زبان و ادبیات مان را به مردم بالكان بشناسانیم.
