گفتگو با دكتر علیرضا سمیعی پژوهشگر ادب و زبان فارسی
دهمین نشست از سلسله‌نشست‌های گفت‌وگوهای سیاستگذاری و فرهنگ با عنوان «قابلیت‌های ادب فارسی در ترمیم انسجام فرهنگی و اجتماعی» برگزارشد.
در این نشست، ابراهیم اكبری دیزگاه (نویسنده، شاعر و پژوهشگر) و علیرضا سمیعی (پژوهشگر و روزنامه‌نگار ادبیات و اندیشه) درباره قابلیت‌های ادب فارسی در ترمیم انسجام فرهنگی و اجتماعی گفتگو كردند.
دهمین نشست گفت‌وگوهای سیاستگذاری و فرهنگ، یكشنبه 21 اسفند 1401 ساعت 13 در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد. سمیعی در این برنامه گفت :
ما تاریخ پر فراز و نشیبی داشته ایم چرا كه صاحب قدیمی ترین تمدن جهان هستیم. همین مسئله منجر به شكل گیری شكاف های اجتماعی و سیاسی می شد. شكاف هایی كه معمولا با نگارش متون ادبی پر می شدند. برای مثال شاهنامه فردوسی و تاریخ بیهقی نمونه های بارزی هستند كه می توان این نشانه ها را در آن ها جستجو كرد.
بان و ادبیات فارسی عامل وحدت‌آفرین ملت ایران و مظهر یگانگی ایران فرهنگی و مایه تداوم و پیوستگی فرهنگی ما ایرانیان است. شعر و ادب فارسی محصول تجربه‌های بزرگ و نابِ این ملت و هدیه سترگ تمدن ایرانی-اسلامی برای جهان امروز است. این منبع غنی از تجربه‌های ارزنده كه با هر خواندن، از نو زاده می‌شود و به زندگی در هر سطح و شرایطی غنا می‌بخشد، میراث گران‌سنگِ ایران فرهنگی است؛ سرزمینی فراخ كه از قفقاز و فرارود تا كرانه‌های خلیج همیشگی فارس گسترش یافته است و همواره حامل و ناقل اندیشه، دانش و آگاهی بوده است.
شعر، مهم‌ترین و ناب‌ترین هنر و رسانه ایرانیان فرهنگ‌دوست است. جهانیان ما را به پاس این هنر می‌شناسند و قدر می‌نهند. علی‌رغم اینكه ایران عزیز مهد گونه‌گونی‌های زبانی و گویشی از تركی، عربی و لهجه‌ها و گویش‌های مختلف است و به آن‌ها می‌بالیم؛ اما زبان فارسی به‌عنوان زبان مشترك خود را در همه دوره‌ها نشان داده است.
یكی از مهم‌ترین نشانه‌های فرهنگ ایرانی، ادب است. در سراسر شعر و ادبیات فارسی، ادب ستایش شده است. ایرانیان همیشه تاریخ بر روی زمین شاعرانه زیسته‌اند، شاعرانه تلاش كرده‌اند، شاعرانه جنگیده‌اند و شاعرانه با خدای خود به رازونیاز نشسته‌اند.
