گفتگو با هنرمندان و صاحبان اثر در برنامه سینما فرهنگ
در این برنامه پیرامون بزرگداشت نادر طالب زاده در شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت صحبت شد.
نكوداشت نادر طالب‌زاده مجری، تهیه‌كننده و مستندساز دوشنبه 21 آذرماه در پردیس سینمایی ملت و روز دوم از شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با حضور محمد حمیدی‌مقدم دبیر جشنواره، خانواده و جمعی از نزدیكان و دوستان این هنرمند فقید برگزار شد.
حمیدی‌مقدم در ابتدای این نشست گفت: مفتخرم كه به عنوان دبیر شانزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با ایده برگزاری این نكوداشت، كوچك‌ترین كاری در حق ایشان انجام دهیم و به عنوان كسانی كه لحظاتی همدم و هم‌صحبت استاد طالب‌زاده بودیم، جشنواره شانزدهم را با اسم ایشان مزین كنیم.
او درباره چرایی برگزاری این نكوداشت در روز دوم جشنواره بیان كرد: سال پیش، یك روز بعد از آغاز جشنواره پانزدهم به‌صورت اتفاقی با حاج نادر صحبت كردم و صبح جشنواره به عیادت‌شان رفتم، در این دیدار باز هم درباره سینما و مستند پرشور بودند، همچنین وقتی كه متوجه شدند ما جشنواره را به صورت آنلاین برپا می‌كنیم خوشحال شدند و به پیشرو بودن این امكان در سینمای مستند اشاره كردند، به همین دلیل با امكان آنلاین بودن جشنواره، فیلم‌ها را در خانه دنبال كردند.
دبیر جشنواره «سینماحقیقت» اشاره كرد: اولین چیزی كه درباره حاج نادر می‌گویند سیمای جذاب و چشم‌های بانفوذ ایشان است. در مركز فیلمسازی باغ فردوس این چهره مرا به شدت جذب كرد، در سال‌های بعد متوجه شدم كه این چهره چقدر مطلع و آگاه به سینمای جهان است، این ویژگی از وجوه جذاب برای همه اقشار مختلف در حوزه سینما بود. اولین پیوند و گفتگوی ما درباره سه‌گانه كادسی بود، درواقع گادفری ریجو به دعوت حاج نادر به ایران آمد و شیفته شهید آوینی شد.
حمیدی‌مقدم ادامه داد: صداقت ایشان در انعكاس تفكرشان بی‌نظیر بود، هیچوقت ترسی از قضاوت شدن، نداشتند، راستگویی، شجاعت و صداقت در لحظه‌ای كه زیست می‌كرد، ایشان را قابل احترام برای همه فكرها می‌كرد. یادم است در دوره درخشش برنامه «سینما یك» به سه‌گانه استون در حوزه جنگ ویتنام رسیدیم. وقتی آقای طالب‌زاده را انتخاب كردیم، او بسیار شاد شد. در سال 96 نیز وقتی كه اولیور استون به ایران آمد حاضر نبود با كسی جز نادر طالب‌زاده صحبت كند كه این اوج اشراف سطح تفكر او را می‌رساند.
او در پایان تصریح كرد: این كم‌ترین كاری بود كه می‌توانستیم برای زنده‌یاد حاج نادر طالب‌زاده انجام دهیم، زمانی كه باید همه جا حاضر می‌شد، بدون هیچ تفكر و نگاه منفعت‌طلبانه، گاهی گله‌مند بود اما شكوه و شكایت نمی‌كرد، همیشه امید داشت و در آخرین لحظات برای دیگر فیلمسازان توصیه می‌كرد. می‌شود از این منش او درس گرفت، او برای همه جبهه‌ها قابل احترام و متعلق به تمام فرزندان ایران بود چون دوستش داشتند، امیدوارم كه چنین شخصیت‌هایی در سینما و فرهنگ ما دوباره تكرار شوند. وقتی فیلمسازی حرفه‌ای می‌شد، او را دیگر رها می‌كرد و به سراغ تازه‌كارها می‌رفت.
در ادامه برنامه محمد میركیانی نویسنده حوزه كودك و نوجوان مهمان برنامه شد و پیرامون مستند و نقش آن در جامعه صحبت كرد.
