با آغاز سال تحصیلی جدید، كتاب «زندگی پای تخته سیاه» نوشته عفت جوادی، معلم بازنشسته، فرصتی ارزشمند برای مرور خاطرات و تجربه‌های یك عمر تدریس است.
نویسنده در این اثر، زندگی خود را در چهار دوره روایت كرده است: از كودكی و نوجوانی تا شروع معلمی، تدریس در مدارس دولتی جنوب تهران و مدارس غیر دولتی، خانه‌نشینی و مشاهده نظام آموزشی در انگلستان، و در نهایت بازگشت به ایران و ادامه تدریس در دبیرستان‌های دخترانه.
جوادی در این كتاب صادقانه از خاطرات و تجربه‌هایی سخن می‌گوید كه حتی نزدیك‌ترین اطرافیانش از آن بی‌خبر بوده‌اند. او با تأكید بر لذت هم‌نشینی با دانش‌آموزان، اعتقاد دارد كه ساده‌دلی، صمیمیت و انرژی جوانان بزرگ‌ترین دستاورد دوران كاری‌اش بوده است.
این كتاب، علاوه بر بازتاب فراز و نشیب‌های زندگی یك معلم، نگاه الهام‌بخشی به ارزش و اهمیت حرفه معلمی دارد؛ حرفه‌ای پر از سختی اما سرشار از عشق و اثرگذاری ماندگار.
