سمیه عالمی: «تشریف» رمانی با رویكرد فلسفی است.
رمان «تشریف» اثر «علی اصغر عزتی پاك» در برنامه «بوطیقا» نقد و بررسی شد.
«تشریف» در روزهای آخر پاییز 57 درشهر همدان میگذرد و «شهریار» شخصیت اصلی داستان، در شب عروسی اش، با اعتراف همسرش مبنی بر جاسوسی برای نیروهای امنیتی و دخالتش در دستگیری «مصطفی» دوست «شهریار» ، مواجه میشود. او شبانه بدنبال دوستش می‌رود و... .
سمیه عالمی، نویسنده و منتقد، در این برنامه با تاكید بر اینكه «تشریف» رمانی صرفا تا یخی نیست، گفت: از منظر تاریخی، «تشریف» رمانی با رویكردهای فلسفه است و نگاه تكوینی به مسایل دارد، و جزء رمان‌های تمدنی است كه گسترده زمانی وسیعتری نسبت به رمان‌های تاریخی دارد.
وی افزود: نگاه نویسنده به داستان و شخصیتها تكوینی است؛ یعنی همه شخصیتها دچار تغییر می‌شوند و از مرتبه ای به مرتبه دیگر می‌روند؛ درواقع نگاه به شخصیتها، بیان سیر تكوینی است نه غایت.
وی همچنین با اشاره به اشراف و هوشمندی نویسنده در انتخاب جغرافیای داستان گفت: داستان از «گنجنامه» در شهر «همدان»، نخستین پایتخت پادشاهان ایران و مهد پیوندهای ملی و مذهبی، آغاز میشود و در بخش‌هایی از داستان از «گنبدعلویان» ، بازار و مسجد میگذرد، و درواقع این جغرافیای داستان، بخوبی درخدمت بیان حرف و هدف نویسنده قرار میگیرد.
وی همچنین در تشریح نقاط قوت رمان «تشریف» افزود: نقطه قوت داستان «نگاهِ ملی- مذهبی» به وقایع داستان و در عین حال "پایانِ باز" گذاشتن برای داستان است و اینكه اشاره به حركتِ رو به جلو و رشدِ هماره دارد.
