كتاب «جمهوری خلق نسیان؛ تجدید دیدار با تیان آنمِن» نوشته لوئیزا لیم با ترجمه مسعود یوسف حصیرچین توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.
كتاب «جمهوری خلق نسیان؛ تجدید دیدار با تیان آنمِن» نوشته لوئیزا لیم بهتازگی با ترجمه مسعود یوسف حصیرچین توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی اینكتاب سال 2014 چاپ شده است.
بهانه نوشتهشدن اینكتاب، اتفاق خونباری است كه 4 ژوئن 1989 در شهر پكن رخ داد. در اینروز ارتش آزادیبخش خلق چین، در میدان مركزی پكن با نام تیانآنمن، حمله كرد و تعداد زیادی از آنها را كشت. لوئیزا لیم نویسنده اینكتاب، روزنامهنگاری است كه از حذفشدن خاطره كشتار تیانآنمن از حافظه جمعی نگران بوده و خواسته با كتاب خود نشان دهد، حوادث آنروز ویژه، چگونه چین و حزب كمونیست حاكم بر آن را متحول كرد.
نویسنده ایناثر، برای نوشتن آن، به گفتگو با شاهدان اتفاقات 4 ژوئن 1989 پرداخته و جزئیات و ناگفتههایی را هم در كتابش افشا كرده است. شكلگیری هویت ملی و نسل جوان وطنپرست چینی كه اهمیت كمی برای آنحادثه قائلاند و اطلاعی چندانی هم از آن ندارند، ازجمله تبعات حادثه آنروز میدان تیانآنمن است كه لوئیزا لیم در كتابش به آنها پرداخته است. لیم معتقد است فراموششدن اینحادثه، نشان از موفقیت حكومت كمونیستهای چین در بازنویسی تاریخ كشورشان دارد. او برای جلوگیری از اینكار، با افراد مختلفی گفتگو كرده است؛ ازجمله سربازی كه واحدش را برای سركوب مردم به تیانآنمن فرستاده بودند، دو بنیانگذار گروه مادران تیانآنمن كه فرزندانشان به ضرب گلوله كشته شدند و یكی از مهمترین مقامات دولتی چین كه پس از حوادث میدان تیانآنمن به زندان افتاد و بعدها به یكی از برجستهترین دگراندیشان كشور تبدیل شد.
لوئیزا لیم كتابش را به كسانی تقدیم كرده كه جرئت دارند بیپروا سخن بگویند. او در زمان چاپ اینكتاب در سال 2014، ده سال از حضور و زندگی خبرنگاری خود در چین را پشت سر گذاشته بود و در ابتدای كتابش اشاره كرده ایناتفاق حتی در نظر كسانی كه در آن حضور داشتند، به وقایعی نیمهداستانی تبدیل شده و فقط خاطرهای ناقص از آن باقی مانده كه برخی فصلهایش روشن و رنگی و برخی دیگر، به آرامی در حال محوشدن در رنگ خاكستری هستند.
كتاب «جمهوری خلق نسیان» 8 فصل اصلی دارد كه بهترتیب عبارتاند از: سرباز، ماندن، تبعید، دانشجو، مادر، میهنپرست، مسئول، جنگدو.
در قسمتی از اینكتاب میخوانیم:
بعضی از معترضان، مانند گائو یانگ، بهوضوح بهصورت خودجوش آمده بودند. اما شك من مبنی بر وجود مشوقهای رسمی زمانی به یقین تبدیل شد كه با مرد میانسالی با موهای كوتاه مرتب مصاحبه كردم كه پرچم چینی بر شانه داشت.
از او پرسیدم: «چرا اینجایید؟»
با چربزبانی پاسخ داد: «شدیدا احساس غرور میكنم كه میتونم نقش بسیار كوچیكی در دفاع از تمامیت ارضی مام میهن ایفا كنم.» حین صحبتهایمان به حضور گسترده نیروهای پلیس در خیابانها اشاره كردم.
مستقیم به من نگاه كرد. «از كجا میدونی من پلیس نیستم؟»
پاسخ دادم: «نمیدونم.» و ناگهان متوجه مدل مویش، شیوه ایستادنش و رئیسمآبی اندكی پلیسگونهاش شدم. «پلیس هستید؟»
گفت: «این رو ازم نپرس» و بهوضوح خشكش زد و دنبال راه فراری گشت. ناگهان متوجه شدم پیرامونمان پر است از مردان معترضی با همان مدل مو و هیكل ورزیده. اینترنت پر از چنین شایعاتی بود؛ در یك شهر حتی گفته بودند مردی كه مردم را به چپ كردن سه اتومبیل تحریك كرده است پلیس بوده، اگرچه اینخبر بهسرعت از شبكههای اجتماعی پاك شد.
اینكتاب با 351 صفحه، شمارگان هزار و 100 نسخه و قیمت 75 هزار تومان منتشر شده است.
منبع: مهر