دیناروند،روانشناس و پژوهشگر جمعیت، در برنامه «در قلمرو فرهنگ» با موضوع « فرزندآوری» گفت: برای ترغیب و تشویق خانواده ها به فرزندآوری، علاوه بر فرهنگسازی، همت خیران و حمایتهای دولتی از طریق ایجاد سیاستها و مشوقهای عملی و قابل اجرا ضروری است.
وی همچنین، اقتدار فرزندان، افزایش امید و نشاط و استحكام تاب اوری خانواده در مقابل سختی ها را از آثار چندفرزندآوری در خانواده ها برشمرد و گفت: تعدد فرزندان موجب رفع مشكل « سندروم آشیانه خالی» و رفع نگرانی از انقطاع نسل در سنین پیری والدین میشود.
دكتر رزاقی، روانشناس، هم هنجار یا ناهنجار بودن تعداد فرزندان را نسبی دانست و گفت: در زمان كنونی تك فرزندی و كم فرزندی، نوعی آسیب است.
وی همچنین خودبزرگ بینی، خودمحوری، خودخواهی و نیاموختن و تجربه نكردن همدلی و صبوری را از پیامدهای نامطلوب تكفرزندی برشمرد و گفت: روابط مهد كودكی هرگز جایگزین روابط خواهر و برادری نمیشود.
دكتر حسین جعفری، روانشناس و مشاور خانواده، هم در این برنامه، مسایل اقتصادی، گرایش به تحصیلات عالی و اشتغال زنان و اولویت قراردادن مصالح و منافع شخص بر اجتماع را از عوامل كاهش فرزندآوری برشمرد و گفت: تفكر منشا رفتار است و برای هر تغییر رفتاری باید نوع تفكرها تغییر یابد.
وی افزود: وقتی پارامترهای افزایش سطح تحصیل و اشتغال زنان را در جامعه پرورش میدهیم، باید لازمه انرا هم فراهم كنیم تا زنان بتوانند مسولیتهای اجتماعی و خانوادگی شان را ایفا كنند.
وی همچنین آموزش مهارتهایی چون ایثار، كمك به همنوع، گذشت، ابراز عشق و علاقه، زندگی اجتماعی و مشاركتی را تنها در محیط خانواده و روابط خواهر و برادری ممكن دانست.
