در برنامه «ققنوس» رادیو فرهنگ، رضا اسماعیلی شاعر و پژوهشگر ادبیات میهمان این برنامه بود و درباره جایگاه ادبی، سبك شعری و مولفه‌های برجسته آثار رهی معیری سخن گفت. اسماعیلی در ابتدای گفت‌وگو با اشاره به دو دسته عمده شاعران—شاعران مردمی و شاعران فنی و نخبه‌گرا—تأكید كرد كه رهی معیری بی‌تردید در گروه نخست قرار می‌گیرد؛ شاعرانی كه ذهن و زبانشان با مردم كوچه‌وبازار پیوند دارد و در عین حال از مهارت ادبی بالایی برخوردارند. به گفته او، رهی با وجود سادگی زبانی، در غزل و ترانه آثاری خلق كرده كه سرشار از
او مهم‌ترین مضمون آثار رهی را عشق دانست و افزود علاقه رهی به سعدی، حافظ و مولانا سبب شده زبان او لطیف، نرم و سهل‌وممتنع باشد. اسماعیلی همچنین گفت كه آثار رهی گرایش پررنگی به سبك عراقی دارد اما گاهی رگه‌هایی از سبك هندی نیز در آنها دیده می‌شود. به گفته او، معیری در كنار غزل‌های عاشقانه، شعرهای اجتماعی و طنز نیز سروده كه غالباً با نام مستعار منتشر می‌شده است.
این پژوهشگر ادبی نقش موسیقی را در دیده‌شدن شعر رهی مؤثر دانست و توضیح داد كه پیوند او با آهنگ‌سازان و خوانندگان روزگارش باعث شد بسیاری از غزل‌ها و ترانه‌هایش ماندگار شود؛ هرچند از نظر اسماعیلی، حتی بدون همراهی موسیقی نیز شعر رهی ظرفیت محبوبیت گسترده را داشت. او شخصیت لطیف و مردم‌دوست رهی را از دیگر عوامل اثرگذاری شعر او دانست.
در پایان برنامه، اسماعیلی یكی از غزل‌های مورد علاقه‌اش از رهی معیری را برای شنوندگان خواند و گفتگو با یاد این شاعر لطیف‌طبع به پایان رسید.
