زندگی سراینده سرود «ای ایران» به روایت بهروز رضوی در رادیو فرهنگ

برنامه « چراغداران» مستندی رادیویی است كه به شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان اختصاص دارد و امروز بهروز رضوی در این برنامه بخش هایی از داستان زندگی « حسن گل گلاب» را روایت می كند
حسین گل گلاب؛ هنرمند و ادیب و ترانه سرای معاصر و سازنده قطعه ایران‌ای مرزپرگهر است كه همگام با استادان تراز اول دوران خود در نواختن ساز، نوازنده‌ای ماهر به‌شمار می‌آید. سرود معروف «ای ایران» او كه تحت تاثیر اوضاع آن روزگار ساخته شده بود، همچنان احساسات هر شنونده ای را بر انگیخته و به مخاطب حس غرور ملی می دهد.
حسین گل‌گلاب در 1274 خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. پدر او از نقاشان و عكاسان مشهور در دوره قاجاریه بود. از آنجا كه پدر حسین با موسیقی‌دانان دوران خود دوستی داشت، پسر نواختن تار و سه‌تار را از نزد آقا حسینقلی و درویش خان فرا آموخت و پس از تأسیس مدرسه موسیقی وزیری از نخستین شاگردان آنجا شد و با همكاری كلنل كاظم وزیری و علینقی خان وزیری به كار موسیقی علاقه مند شد و بعدها نیز در آنجا به تدریس پرداخت. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه علمیه گذراند و با به پایان بردن تحصیلات مقدماتی عازم مدرسه دارالفنون شد و در آنجا به آموختن زبان فرانسه پرداخت. فراگیری زبان روسی و انگلیسی نیز از دیگر فعالیت های گل گلاب به شمار می رود. او پس از پایان تحصیلات از 1298 خورشیدی به تدریس علوم طبیعی در مدرسه دارالفنون پرداخت. گل‌گلاب نخستین نویسنده كتاب درسی طبیعی در ایران بود. او از 1304 تا 1317 خورشیدی 12 جلد كتاب در رشته جغرافیا و طبیعی تهیه كرد كه در مدارس تدریس می شد. او از 1307 خورشیدی مسوول تحقیقات علمی گیاه‌شناسی شد و از زمان تأسیس دانشگاه تهران تا 1345 خورشیدی به تدریس اشتغال داشت و هیچگاه به دنبال سیاست و تجارت نرفت. گل گلاب همچنین یكی از اعضای فرهنگستان ایران نیز به شمار می رفت و لغت های زیادی به خصوص در رشته علوم طبیعی پیشنهاد كرد.
حسین گل‌گلاب اگرچه در زمینه ادب و به خصوص ابداع لغت‌هایی برای فرهنگستان شهرتی در میان اهل فرهنگ و ادبیات به دست آورد اما عمده شهرتش برای سُرودن ترانه معروف «ای‌ایران» بود؛ سرودی كه به شكل غیر رسمی به عنوان سرود ملی ایرانیان شناخته شده است. این سرود حاصل همكاری گل‌گلاب و روح‌الله‌خالقی به عنوان آهنگساز و غلامحسین بنان به عنوان خواننده است كه بعد از اشغال ایران به وسیله متفقین در 1323 خورشیدی سروده شد. اندك افرادی وجود دارند كه با زندگی و كارهای حسین گل گلاب آشنا هستند. ترجمه بیش از 50 نمایش برای هنرستان هنرپیشگی و برگردان اپرای كارمن و اپرای فاوست از كارهای او در زمینه ترجمه است.
نثر گل گلاب یكی از نمونه‌های درخشان نثر فارسی در كتاب های غیرداستانی است و كارهای ادبی او درخششی كمتر از كارهای علمی وی ندارد، هرجا كه از ادبیات فارسی حرفی باشد، ترانه‌های دلنشین و سرودهای حماسی او را به یاد می آورد. گل گلاب را یكی از بهترین ترانه سازان ایرانی می دانند و سرودهای او از كارهای ماندنی موسیقی است.
حسین گل‌گلاب آثار گران بهایی از خود به یادگار نهاده است. او در 87 سالگی به تنظیم فرهنگ‌نامه و بیولوژی و گیاهان ایران مشغول بود كه نتوانست آن را به پایان برساند و در 1363 خورشیدی دارفانی را وداع گفت.
برنامه «چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:40 روی موج‌اف ام ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .