داریوش علیزاده در برنامه جادوی صحنه، رادیو فرهنگ گفت: در نمایش نامه لرز پدر خانواده افراد خانواده را به سمت كوهستانی می برد تا به اهداف و خواسته هایش دست پیدا كند.
داریوش علیزاده كارگردان نمایش نامه "لرز" در خصوص قصه این نمایش گفت: قصه این نمایش نامه در مورود خانواده ای است كه پدر خانواده افراد این خانواده را به سمت كوهستانی می برد و در این بین یك زبانه وارونه را به فرزند خانواده می آموزد تا به اهداف و خواسته هایش دست پیدا كند كه بر اساس همین اتفاق ها قصه پیش می رود.
وی در پاسخ به سوال مجری كه آیا اساسا در این نمایش نامه موضوع زبان دارای اهمیت بود یا اینكه این مسئله مصداقی برای بیان مشكلات بزرگتر بوده است، افزود: همیشه قبل از ساخت كاری و درمرحله برنامه ریزی یكی از مهمترین مسئله های بنده زبان است به همان اندازه كه موسیقی و انتخاب بازیگر مهم است در كنار آن لحن و زبان هم برای من دارای اهمیت است و به آن فكر می كنم.
علیزاده ادامه داد: به فراخور تجربه این سالیان دریافتم كه نباید با این مسئله به طور وسواسی برخورد كنم كه قصه را دچار دست انداز كند، اما همچنین برایم اهمیت دارد كه زبان خاص برای نمایش باشد و در جای دیگر نتوانیم مشابه آن را داشته باشیم، لذا پیاده كردن این زبان و لحن یكی از سخت ترین كارها در مرحله نوشتن و حتی حین تمرین بوده است.
مجری برنامه توضیح داد كه شكل جابجایی نهاد قدت در نمایشنامه لرز بنده را به یاد تفسیرهای مسیحی كاتولیكی در میانه های قرون وسطا در مورد فرزند شیطان انداخت و اینكه از این دیدگاه آخرالزمان دوره ای است كه فرزند شیطان پا بر روی زمین می گذارد و حتی موفق می شود كه از شیطان عبور كند، آیا این دیدگاه در جریان این نمایش جود داشته است؟ علیزاده در پاسخ گفت: نه این دیدگاه مدنظر من نبوده است.
كارگردان نمایش نامه "لرز" در پایان بیان كرد: در قصه اول، تا آخر قدرت دست پدرمی ماند كه این مسئله برای من كامل و مفید نبود چراكه مشابه این داستان روایت شده و لذا برای تماشاگر دستاورد زیادی نداشت، بنابراین به این نتیجه رسیدم كه قصه باید جابجا شود و با این كار قصه روند بهتری گرفت.
