امیر مهیار تفرشی پور در برنامه ی خنیاگران با پرفسور هرمز فرهت استاد بین المللی موسیقی كلاسیك و موسیقی دان برجسته ایرانی كه سالها ریاست «دانشكده موسیقی دانشگاه دوبلین» را بر عهده داشت گفتگو كرد .
امیر مهیار تفرشی پور در برنامه ی خنیاگران با پرفسور هرمز فرهت استاد بین المللی موسیقی كلاسیك و موسیقی دان برجسته ایرانی كه سالها ریاست «دانشكده موسیقی دانشگاه دوبلین» را بر عهده داشت گفتگو كرد .
پرفسور هرمز فرهت درباره ی دوران كودكی و نوجوانی خود گفت : در آن دوران عرصه ی موسیقی محدود بود پس از تاسیس رادیو تهران در سال 1340 بهترین عرصه ی موسیقی برای مردم فراهم شد . ایشان گفت : من كه در آن زمان كودك بودم بیشتر از طریق رادیو تهران با موسیقی آشنا شدم و به تدریج موسیقی صحنه ی وسیع تری پیدا كرد و اركستر سمفونیك تهران در اواسط دهه ی 1320 توسط پرویز محمود ایجاد شد . من و دیگرانی كه به موسیقی ملی و غربی علاقمند بودند به تدریج با موسیقی آشنا شدیم .
پرفسور فرهت در ادامه گفت : در اركستر سمفونیك تهران كه توسط پرویز محمود ایجاد شده بود در فواصل پاییز و بهار چندین اركستر از پرویز محمود برگزار می شد من در این دوره كنسرتو ویولن استاد محمود را شنیدم و در برخی از این كنسرتها شركت كردم .
استاد پرفسور فرهت درباره ی كتاب خود به نام دستگاه موسیقی ایرانی گفت : در سالهای 1336 تا اواسط 1338كه به وطن بازگشتم در باب موسیقی ایرانی مطالعاتی داشتم كه منجر به تز دكترای من شد . در این مطالعات به نتایجی رسیدم كه با نظریه هایی چون نظریه ی گام 24 ربع پرده ای علی نقی وزیری كه مورد پذیرش عمومی نوازندگان بود تفاوت داشت . من با ارائه های آنالتیك علمی دریافتم ، در واقعیت فاصله ای كوچگتر از نیم پرده در هیچ یك از نواهای ایرانی وجود ندارد و در واقعیت مقامات ایرانی فاصله ی ربع پرده موجود نیست اما در فرضیه ها می توان آن را ایجاد كرد .
پرفسور فرهت در ادامه اظهار داشت مطالب دیگری چون گام و گام بندی موسیقی كه بیشتر در موسیقی غربی مفهوم دارد از نظریه های دیگری است كه در این كتاب درباره ی آن نوشتم .