امروز چهارم اردیبهشت روز راه اندازی رادیوست؛ در این روز برای اولین بار در ایران، اداره رادیو تأسیس و از فرستنده رادیو تهران، گزارش فعالیتهای داخلی كشور پخش شد.
یك سال پیش از حمله متفقین به ایران (سال 1319) رادیوی ایران تأسیس شد و اداره آن به سازمانی كه اداره كل انتشارات و تبلیغات نامیده شد واگذار گردید. آنگاه در اراضی اطراف میدان مشق در قسمت غربی ساختمان بانك رهنی خانه نوسازی را اجاره كردند و بدین ترتیب برای نخستین بار در ایران چنین تشكیلاتی برای اداره كردن فرستنده رادیویی دولتی تأسیس شد .
در زمان تاسیس رادیو برق تهران شبانه روزی نبود، از این جهت برنامه های رادیو هم محدود به ساعات معینی می شد. بدین ترتیب رادیو ایران كه در اردیبهشت 1319 افتتاح شده بود در روز فقط 2 برنامه داشت.
رادیو در ایران طی سابقه ی طولانی اش فراز و نشیب های فراوان و حوادث تلخ و شیرین بسیاری را پشت سر نهاده است. طی سالهایی كه لوازم فرهنگ مكتوب (كتاب، روزنامه و ...) هنوز از گستردگی كافی در میان مردم برخوردار نبود، رادیو به عنوان یك رسانه اثرگذار از یك سو منبع دریافت اطلاعات و اخبار مربوط به رویدادهای داخلی و خارجی و از سوی دیگر وسیله ای برای پر كردن اوقات فراغت قشرهای گوناگون جامعه بود.
رادیو در جمهوری اسلامی ایران نسبت به سایر رسانه ها برد و پوشش بیشتری دارد و اینك امواج رادیو به دور افتاده ترین نقاط كشور راه یافته است و امكان برقراری ارتباط با مردم را دارد.
از دیگر ویژگیهای رادیو، خودكفایی آن در تولید برنامه است؛ به گونه ای كه نیازی به خرید برنامه از خارج ندارد. به همین دلیل تطابق برنامه های رادیویی با ارزشها و باورها و مؤلفه های گسترده ای در زمینه ارتقای سطح كیفی و افزایش كمی برنامه های رادیویی انجام گرفت؛ چنان كه در سال 1356 ش. تنها شبكه فعال رادیویی كانال اول رادیو بود در كنار آن، كانال دوم رادیو و هفده مركز شهرستان، فعالیت رادیویی محدود داشتند.
«وجود مخاطبان میلیونیِ همراه و دوستدار این رسانه شنیداری، به رغم انبوه رسانه‌های دیداری و تجهیزات و منابع اطلاع‌رسانی مدرن و در اختیار، نشان از قابلیت ماندگاری بالای رادیو دارد. امّا راز این پویایی و ماندگاری در چیست؟ پاسخ روشن است: نوع كاركرد و تأثیر رسانه‌ها و نحوه ارتباط آنها با مخاطب یكی نیست و به همین علت، رسانه‌ها جایگزین یكدیگر نمی‌شوند بلكه مكمل هم‌اند. در واقع، هیچ رسانه‌ای هر چقدر مدرن مخاطب را از رسانه دیگر بی‌نیاز نمی‌كند كه اگر جز این بود ما امروزه شاهد فعالیت هزاران شبكه و كانال رادیویی در جهان نبودیم و رادیو به عنوان یك صنعت قدرتمند و سودآور مطرح نبود.
یك ویژگی شاخص رادیو امكان استفاده مؤثر از آن در خلال كار و فعالیت روزانه است و اینكه این استفاده مخاطب را از فعالیت اصلی خود باز نمی‌دارد. به عبارت دیگر، رادیو شرایط محیطی خاصی را برای شنیدن به شما تحمیل نمی‌كند و از شما نمی‌خواهد وقت خود را منحصراً به شنیدن آن اختصاص دهید.
در ثانی، رادیو رسانه‌ای بسیار تحول پذیر و خود ترمیم است و همواره سرعت بالایی در تطبیق خود با فضای ارتباطی جدیدی كه رسانه‌های پس از آن رقم زده‌اند داشته است. تحولات سریع تولیدات رادیویی و آرایش مجدّد طیف مخاطبان آن پس از ظهور تلویزیون در جهان، و در مقطع كنونی (عصر اینترنت و شبكه‌های مجازی) گسترش راه های ارتباط و تعامل با مخاطب و سهیم كردن بیشتر مخاطب در محتوا با بهره‌گیری از فن‌آوری‌های روز گواه همین مطلب است.
جدای از این‌ها، بسیاری از اطلاع‌رسانی‌ها و پخش موسیقی و خبر و اظهارنظر و گفتگو و مجله‌ها و جُنگ‌های تفریحی مبتنی بر كلام كه جزو فرآورده‌های پر بسامد رادیواند اساساً محتاج تصویر نیستند (تصویر در این مقولات غالباً یك مزیت است نه یك ضرورت) و به همین لحاظ رادیو در موارد مذكور بخوبی ظرفیت اقناع مخاطب را دارد.
سالروز آغاز به كار رادیو را به خانواده بزرگ این رسانه گرم و مخاطبان گرانقدر و صمیمی آن در سراسر كشور تبریك می‌گویم و از خداوند متعال توفیق و سربلندی و شادابی همه این عزیزان را خواهانم.»
