گفتگو با وحید خوسفیان قلم زن برجسته در برنامه هفت اقلیم
خوسفیان در این برنامه در مورد هنر قلمزنی صحبت كرد و گفت :
برای انجام كار قلمزنی نیاز به صفحه‌ی فلزی است كه جنس این فلز می‌تواند از طلا، نقره، فولاد، برنج، مس و … باشد. كه از میان این فلزات مس كاربرد بیشترو آسان‌تری دارد كه به سبب خواص فیزیكی این فلز می‌باشد. او در ادامه گفت : من پدرم در كار قلمنی بودند به همین خاطر از هشت سالگی با این هنر آشنا بودم وبازار آن را می شناسم. قلمزنی عبارت است از تزئین و كندن نقوش بر روی اشیا فلزی به ویژه مس،طلا،برنج و یل به عبارت دیگر ایجاد خطوط و نقوش به وسیلۀ قلم با ضربۀ چكش بر روی اجسام فلزی. مس به سبب نرمی و شكل پذیری كه دارد،در هنر قلمزنی متداول تر از سایر فلزان است.از سوی دیگر به اعتقاد باستان شناسان و مورخان هنر،مس،نخستین فلزی است كه در هنر فلز كاری و قلمزنی مورد توجه انسان قرار گرفت. او همچنین در مورد تفاوت این هنر نسبت به گذشته صحبت كرد و گفت : امروزه طرح های ریز بیش تر طرفدار داشته و ما هم سعی می كنیم طرح های مدرن تری (ریز قلم) را در آثار پیاده كنیم كه برگرفته از ذهن ما هستند. او در پایان گفت : در قرون اولیه اسلامی، اعراب كه مسلماً خود هنری نداشتند، هنر قلمزنی دوره ساسانی را مورد تقلید قرار داده و در سده های بعد در اثر علاقه هنرمندان ایرانی به مذهب و گرایش آنان به اسلام، با تأثیرپذیری از آرا و عقاید اسلام، در خلق آثار فلزی پیدا كردند و كم كم نقوش بی نطیر و طرح های بومی و اسطوره ای ایرانی جای خود را به خطوط كوفی و آیات و احادیث داد. در دوره سامانیان هنر قلمزنی در اثر تبادلات تجاری به سایر ممالك اسلامی راه یافت.
اشیای قلمزنی شده دوران دیلمیان در موزه های ایران از جمله آثار معروف این دوره است. از سده های اولیه تا قرون سوم و چهارم قمری اشیای فلزی در ایران به سبك زمان ساسانی ساخته می شد. مكتب قلمزنی خراسان در سد? چهارم قمری شكل گرفت و در دورة سلجوقی به اوج كمال خود رسید.
