پاسخ نمایندگان نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به سوال نخست

مجید فراهانی نماینده ستاد جناب آقای مسعود پزشكیان :
-مسئله تعامل فرهنگی و سیاسی و تعامل با دنیا یكی از مهمترین محورهای اساسی برنامه های دكتر پزشكیان است. در گذشته بسیاری از افراد ادعا می كردند كه اثر تحریم ها بر اقتصاد ایران حداكثر 10 الی 15 درصد بیشتر نیست ولی در واقعیت امروز مردم ایران با گوشت و پوست خود تاثیر تحریم ها را بر توسعه كشور درك می كنند.
-شخصا چون در پروژه های نفت و گاز هستم كاملا درك می كنم كه امروز حدود 28 میدان گازی مشترك نفت و گاز با كشورهای همسایه خودمان داریم و تقریبا در تمامی این میدان ها ما از همه همسایگان خود عقب هستیم. فی المثل در میدان گازی پارس جنوبی كه پنج درصد گاز دنیا در آنجاست كشور قطر كه از استان قم ما هم كوچكتر است تاكنون بیش از سه برابر ما برداشت داشته و با سرمایه گذاری كه در این میدان می كند به زودی ده برابر ما از میدان گازی كه ثروت فرزندان ماست برداشت می كند.
-متاسفانه ما به دلیل عدم تكنولوژی و سرمایه گذاری كشورهای خارجی ناشی از تحریم ها عملا نتوانستیم از این میدان گازی كه ثروت ماست بهره برداری كنیم و نه تنها نتوانستیم بهره برداری كنیم بلكه امروز ناترازی انرژی حدود 150 میلیارد دلار به كشور ضربه می زند و به دلیل تعطیلی كارخانه ها و صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و .... با چالش های جدی روبرو شدیم. ما هیچ كشوری را در توسعه و پیشرفت نمی شناسیم مگر اینكه رابطه دوستانه، آزاد و احترام آمیز با دیگر كشورها داشته باشد.
پاسخ نمایندگان نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به سوال نخست: داشتن سیاست خارجی منطقی و تعادل با جهان تا چه اندازه در رفع مشكلات موثر است
امیر حسین ثابتی نماینده ستاد جناب آقای سعید جلیلی :
-هیچ كس مدعی نیست كه سیاست خارجی ما باید غیر منطقی یا غیر متوازن باشد اختلاف بر سر مصادیق و رویكردها شكل می گیرد.
من خدمت شما یك جنبه سلبی و یك جنبه ایجابی را می گویم. جنبه سلبی این است كه ما در هشت سال دولت آقای روحانی تجربه ای را داشتیم و آقای روحانی ادعا كردند كه من كلید جادویی دارم كه با آن مشكلات را حل می كنم از جمله سیاست خارجی، مذاكره، رفع تحریم ها .
-به واسطه رای كه مردم به ایشان دادند اولین دولت بعد از انقلاب كه توانست در سطح وزیر امور خارجه مذاكره كند، دولت آقای روحانی بود و به توافقی به اسم برجام رسیدند. اما از شگفتی های روزگار این بود كه وقتی توافق انجام شد بعد از یك مدت مسئولین همان دولت گفتند توافق ربطی به اقتصاد ندارد و هدف ما چیز دیگری بوده است.
-فروردین سال 95 كه برجام امضا شد و چند ماه اجرا شد اما، آقای سیف رئیس بانك مركزی دولت آقای روحانی گفتند این توافق هیچ تاثیری در معاملات بانكی ما نداشته و بعد از مدتی صورت مسئله عوض شد و آقای روحانی و ظریف گفتند ،ما توافقی كردیم كه مشكل امنیتی سازی پرونده ی هسته ای را حل كنیم وگرنه بحث اقتصادی در میان نبوده است.
-پس راهبرد راهبردی بوده كه یا از اساس اشتباه بوده یا در عمل نتیجه نداد، كه به نظر من هر دو بوده است.
-حالا از نظر ایجابی چه می خواهیم بكنیم. فرقی نمی كند آقای جلیلی رئیس جمهور باشد یا آقای پزشكیان مسئله تحریم و مشكلات را داریم و كسی از تحریم خوشش نمیاد و حتما باید به سمت لغو یا بی اثر سازی آن برویم.
مدل قجری كه ما برای لغو تحریم داریم خوب نیست و با دل بستن به این مدل چیزی به دست نمی آورم و تجربه نشان داده كه سرابی بیش نیست. راهكار چیست؟
-ما باید به سمت اعتلاف های جایگزین بین المللی برویم . به جای اینكه به سمت آمریكا، اروپا برویم و به آنها امتیاز بدهیم و اگر صلاح دانستن بخشی از تحریم ها را موقتی لغو كنند یا تعلیق كنند ، در سه سال اخیر راههایی شروع شد و اگر به نتیجه برسد یكی از كارهای بزرگی است كه می تواند در زندگی مردم اثر خودش را نشان بدهد