گفتگو با دكتر ندا دیلمی در برنامه خشت اول
دیلمی در این برنامه در مورد مفهوم شفقت ورزی صحبت كرد و گفت :
خودشفقتورزی چیست؟
خودشفقتورزی چیست؟ شفقت به معنای آگاهی از رنج در كنار میل به تسكین است. بنابراین، خودشفقتورزی عمل توجه كردن به كشمكش‌هاست؛ به رسمیت شناسی رنج به عنوان بخشی از وجود بشر و مهربان بودن با خود به جای خودسرزنش‌گری.
شفقت به خود از سه عنصر تشكیل می‌شود: مهربانی با خود، احساسات مشترك بشری و ذهن آگاهی.
مهربانی با خود به سادگی به معنای مهر ورزیدن به خود است. احساسات مشترك بشری به معنای به رسمیت‌شناسی این موضوع است كه رنج و بی‌كفایتی شخصی بخش‌هایی از تجربه‌ی انسانیت مشترك هستند. ذهن آگاهی نیز به ورود به حالت بدون قضاوتی اشاره دارد كه در آن پذیرای هرگونه احساسی باشیم.
دیلمی در ادامه افزود :
پیامدهای خودشفقتورزی
پیامدهای خودشفقتورزی چیست؟ خودشفقتورزی یكی از منابع مهم مقابله و تاب‌آوری است. در ادامه به پیامدهای این مهارت باارزش می‌پردازیم:
پیش‌بینی كننده‌ی نیرومند به‌زیستی: افرادی كه شفقت بیشتری به خود دارند، كمتر افسرده یا مضطرب می‌شوند و كمتر احتمال دارد به فكر خودكشی یا احساس شرم بیافتند. این به افزایش هیجانات مثبت همچون خوش‌بینی و امید به آینده منجر می‌شود.
با مقابله‌های تاب‌آورانه ارتباط دارد: شیوه‌ی مقابله‌ی افراد با مشكلات، پیش بینی كننده‌ی مهم سلامت روان آتی است. افرادی كه خودشفقتورزی را تمرین می‌كنند، در برخورد با موانع سریع‌تر از جای خود بلند می‌شوند. این مهارت به شما قوت می‌دهد.
رفتارهای سالم‌تر: درحالی‌كه تن‌آسایی بر لذت‌های فوری تمركز دارد، در نهایت منجر به آسیب طولانی‌مدت می‌شود. شفقت به خود شامل انتخاب‌هایی است كه رنج فرد را كاهش می‌دهد. افرادی كه نسبت به خود مشفق‌تر هستند، به انتخاب‌های سازنده‌تری برای خود و آینده دست می‌زنند.
شفقت بیشتر نسبت به دیگران: از آنجا كه تمرین خودشفقتورزی شما را با توانایی خود در برآوردن نیازهای‌تان آشنا می‌كند، به شما امكان می‌دهد تا به نیازهای دیگران با حساسیت پاسخ دهید. این همچنین منجر به فرسودگی كمتر در هنگام كمك به دیگران می‌شود.
روابط بین فردی بهتر: شفقت به خود منجر به كاهش رفتارهای خودخواهانه در روابط می‌شود. افرادی كه از خودشفقتورزی برخوردارند، توانایی بیشتری در شكل‌دهی صمیمیت با دیگران دارند، بیشتر می‌بخشند و كمتر كنترل می‌كنند.
