گفتگو با سعید هاشم زاده در برنامه هفت اقلیم
هاشم زاده دراین برنامه در مورد نقش نقد برتوسعه اثار سنمایی صحبت كرد و گفت :
نقد هنری و به شكل خاص تر نقد سینمایی، در شكل مطلوبش قطعا یك آفرینش هنری است.آفرینشی از جنس نگارش.آنچه در این فرض تشكیك میكند نوشته هایی است به نام نقد سینمایی كه به انگیزه ژورنالیستی نوشته می شوند و ناگزیر به اطاله كلام اند. بگذارید صریح تر بگویم : در بسیاری از موارد نقد سینمایی به روابط عمومی سینما تبدیل گشته و همین ساحت آن را با چالش مواجه كرده است. باید توجه داشت كه بهره گیری درست از فرامتن در یك تحلیل سینمایی و كاربست موشكافانه بینامتنیت و ارجاع های تصویری ادبی اجتماعی قطعا به نتایج درخشانی منجر خواهد شد. حتی بازگویی خط روایت فیلم هم به نوع نقد بستگی دارد. برای نمونه: خیلی نابكارانه و ساده گیرانه است كه داستان فیلمی را كه روی پرده است و هركس بخواهد می تواند ببیند در نقد برای دیگران بازگو كنی (اصلا كاركرد خلاصه داستان فیلم كه نشریات سینمایی جدا از متن منتقد در آغاز نوشته او منتشر می كنند همین است) این فرق دارد با تحلیل فیلمی از چند دهه قبل یا فیلمی ناشناخته كه احتمالا خیلی ها یا كسانی آن را ندیده اند و نوشته شما یك جور پیشنهاد برای تماشای آن تلقی می شود. اصلا گاهی كاركرد نقد این است كه كسانی كه فیلم را ندیده اند با خواندن چند خط از نقد به دیدن آن ترغیب می شوند. هاشم زاده در پایان گفت :
خیلی ساده است: منتقدان سینمایی ست كم بر سلیقه فیلم دیدن گروهی از سینماروها تاثیر می گذارند و سینماروها با گزینشهایشان تهیه كننده ها را تشویق یا تنبیه میكنند.و تهیه كننده یك فیلم فرهنگی ارزشمند كه ریسك بزرگی مرتكب شده با دیدن بازخورد اقتصادی اثرش جرات پیدا می كند كه باز هم از این جور فیلمها تهیه كند.