بانوی افتخار

طاهره صفارزاده، شاعر،مترجم و اسلام پژوه معاصر است كه 27 آبان سال 1315 در سیرجان بدنیا آمد. از همان كودكی به شعر و ادبیات علاقه داشت، و نخستین شعرش را در سن 13سالگی سرود و اولین جایزه شعری اش را كه یك جلد دیوان جامی بود، در چهارم دبیرستان به پیشنهاد دكتر باستانی پاریزی، كه آنزمان مدیر دبیرستان بهمنیار كرمان بود، از رییس آموزش و پرورش دریافت كرد.او تحصیلاتش را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی پی گرفت و برای ادامه تحصیل به انگلستان و آمریكا رفت و در دانشگاه آیوا، جز گروه نویسندگان بین المللی پذیرفته شد.پس از بازگشت به ایران، در دانشگاه ملی(شهید بهشتی) مشغول تدریس شد. وی "پایه‌گذار آموزش ترجمه بعنوان علم" و برگزاركننده "نخستین نقد علمی ترجمه" در دانشگاه های ایرانی محسوب میشود.درآستانه انقلاب اسلامی "كانون فرهنگی نهضت اسلام" را پایه‌گذاری كرد. و حتی پیشنهاد شد كه ایشان عضو شورای انقلاب باشد. بانو صفارزاده همچنین پس از انقلاب اسلامی مدتی رییس دانشگاه شهید بهشتی و رییس دانشكده ادبیات بود. از طاهره صفارزاده تاكنون علاوه بر مقالات و مصاحبه‌های علمی و اجتماعی، بیش از 14مجموعه شعر و 10 كتاب ترجمه یا نقد ترجمه در زمینه‌های ادبیات، علوم قرآنی، و حدیث منتشر شده، و گزیده اشعار او به زبان‌های گوناگون جهان ترجمه شده است. از مهمترین آثار ایشان میتوان به «ترجمه قرآن به انگلیسی و فارسی»، اصول و مبانی ترجمه، ترجمه های نامفهوم، و مفاهیم قرآن در حدیث نبوی اشاره كرد. صفارزاده عنوان «استاد نمونه» سال1371، و «برترین زن مسلمان» در سال٢٠٠5 از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی را كه در مصر است، دریافت كرد.ایشان درسال ١٣٨٧ چشم از جهان فرو بست و در امامزاده صالح تهران بخاك سپرده شد.