روایتی از زندگی جمیله بوپاشا: دختر پیكارجو و مبارز الجزایری در رادیو فرهنگ‌

« رنج ها و نبردها عنوان كتابی است كه سیمون دوبوار ‌و ژیزل حلیمی درباره « جمیله بوپاشا» نوشته اند و منصور تاراجی‌و حسن پویان آن را ترجمه كرده اند و در رادیو فرهنگ به تهیه كنندگی « فاطمه محمدیان فر» این كتاب در برنامه ای با همین نام معرفی و بخش هایی از آن خوانده می شود.
این برنامه ساعت 11:30 روی موج اف ام ردیف 106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ پخش می شود.
گفتنی است؛جمیله بوپاشا (زاده 10 فوریه 1938) از اعضای مهم جبهه آزادیبخش الجزایر بود كه برای آزادی الجزایر تلاش می‌كرد. بوپاشا در سال 1960 دستگیر و در فرانسه زندانی و شكنجه شد و با استقلال الجزایر آزاد شد.
وی فرزند عبدالعزیز بن محمد انقلابی الجزایری است و در سنت لوژن الجزیره متولد شد، او عضو و چریك مبارز جبهه نجات ملی الجزایر بود كه در زندان حسین دی به وسیله آتش سیگار، شوك الكتریكی و ... شكنجه و با بطری به وی تجاوز شد. لذا او و وكلایش ادعای حیثیت نمودند و دادگاه اعاده حیثیت جمیله بوپاشا به یكی از جنجالی‌ترین محاكمات فرانسه و الجزایر تبدیل شد...

دختری بیست و سه ساله الجزایری مأمور ارتباط جبهه نجات ملی الجزایر از طرف نظامیان فرانسوی به صورت غیرقانونی توقیف شد، مورد شكنجه های وحشیانه قرار گرفت، و با بطری به او تجاوز كردند، همه این اعمال، شاید به نظر عادی و پیش پاافتاده بیاید. از سال 1954 به بعد، همه ما شركای جرم كشتار دسته جمعی مردم ملتی بودیم كه تحت عنوان سركوبی اغتشاش و شورش خرابكارانه و سپس برقراری مردمسالاری و آرامش، بیشتر از یك میلیون انسان را قربانی كرد.

سینه های بسیاری از مردان، زنان، پیران و كودكان بسیاری در ماجرای نبرد «موش كشی» (موش لقبی بود كه حاكمان مرتجع فرانسوی به مسلمانان انقلابی الجزایر داده بودند)، مورد اصابت تركشهای بمب و خمپاره قرار گرفت و سوراخ شد.عده زیادی از آنان، زنده زنده در دهكده هایی كه آتش زده می شدند، سوختند و...

پس از قرارداد اوویان (Evian) در سال 1962 كه به استعمار فرانسه پس از 130 سال پایان داد و فرانسه مجبور شد جنگ كثیف استعماری در الجزایر را متوقف سازد ، الجزایر استقلال خود را بازیافت و جمیله بوپاشا كه ابتدا به اعدام محكوم شده بود، از زندان آزاد شد. جمله معروف او در زندان فرانسوی ها این بود: « هنگامی كه خلق اراده زندگی میكند سرنوشت باید به او بگوید چشم . شبهای تاریك باید رخت بربندد و زنجیرها باید از هم بگسلد».

پیكاسو تصویری از این زن جوان مبارز كشید، آرشیتكت و هنرمند شیلیایی روبرتو مات ا(Roberto Matta) تصویری را به نام «دردهای جمیله «(Djamilas Qualen) به وی تقدیم كرد، آهنگساز ایتالیایی لویجی نونو (Luigi Nono) آهنگی به نام «آهنگ زندگی و عشق» برای جمیله سرائید.