در وصف زیبایی تپه كلار

شمارهٔ ثبت 489 به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تپه مذكور امروزه در ضلع شرقی دشت مركزی كلاردشت واقع است، این تپه با پستی بلندیهای موجود در آن از سطح دشت بین 7تا12متر ارتفاع دارد و بیضی شكل به نظر می‌رسد. مساحت آن در حدود 5هكتار وقطر آن 300متر است و تپه كوچكی كه گویا بقایای قصری بوده، در جنوب غربی آن، با مساحت یكصد متر مربع كه «گل گمبه» یا گنبد گلی نامیده می‌شود، به چشم می‌خورد. بر روی این تپه حفاریهایی نیز صورت گرفته است كه آثار شهر قدیمی را تأیید می‌نماید.

این تپه باستانی یكی از دیدنی‌های تاریخی شهر كلاردشت است كه نقش برجسته‌ای در روشن كردن ابهامات باستان‌شناسی در حاشیه جنوبی دریای خزر دارد و به‌همین جهت نام دیگر آن «بهشت كاوشگران» است. با توجه به آثار باستانی به دست آمده از این تپه، گفته می‌شود كه قدمت آن به 800 سال پیش از میلاد می‌رسد.

كلاردشت دشتی است در میان دره‌ای باز و گسترده كه ییلاقات و آبادی‌های فراوانی را دربر گرفته‌است. مركز كلاردشت «حسن كیف» بوده و در ده زیبای رودبارك در زیر قله علم كوه با رودخانه‌ای پرآب و زیبا و ویلاهای متعدد از محل‌های مهم و جاذبه‌های گردشگری ویژه منطقه به‌شمار می‌رود. كلاردشت در ایران به بهشت گمشده معروف شده و هرساله به دلیل زیبایی طبیعی و بی‌نظیر و آب و هوای بسیار مطبوع و به ویژه درفصل تابستان پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی است.

قدمت این تپه به قریب شش هزار و بیش از پنج هزار سال می‌رسد و آثار مربوط به عصر مفرغ قدیم تا دوران اسلامی در تپه كلار وجود دارد؛تعیین حریم این تپه طی دو دهه اخیر توسط دكتر سید مهدی موسوی كوهپر و تیم باستان‌شناسی ایشان صورت گرفت و گمانه‌ها و لایه‌نگاری در مركز و غربی تپه نشان می‌دهد كه به‌عنوان یك سكونتگاه تاریخی با معماری كهن بوده و جام زرین كلار یكی از هزار آثار این تپه باستانی و تاریخی است.
نتایج آزمایش‌ها بر روی نمونه‌های استخوان و ذغال به‌دست‌آمده از لایه‌های تحتانی تپه كلار توسط دانشگاه آكسفورد انگلستان، تاریخ آن را به اوایل هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح یعنی 6 هزار سال قبل مربوط می‌داند و مطالعات این لایه‌نگاری نشان داده است كه سكونت در این محوطه از زمانی كه نخستین ساكنان در آن سكنی گزیده‌اند بدون انقطاع ادامه داشته است و این امر گواه روشنی بر شرایط مساعد طبیعی این منطقه است.