میرهاشم میری، از پژوهشگران، ادیبان و شاعران بنام نسل اول انقلاب اسلامی در همدان و معاصر با سیدحسن حسینی، سلمان هراتی و قیصر امین پور بود، كه او را بیشتر با رباعیاتش میشناسند.
میرهاشم میری، از پژوهشگران، ادیبان و شاعران بنام نسل اول انقلاب اسلامی در همدان و معاصر با سیدحسن حسینی، سلمان هراتی و قیصر امین پور بود، كه او را بیشتر با رباعیاتش میشناسند.
علاوه بر سرایش رباعی و تسلط بر تاریخ ادبیات فارسی و همدان شناسی، شناخت و علاقه مرحوم میری نسبت به حافظ، او را به یكی از مفسران و شارحان زبده دیوان حافظ تبدیل كردهبود. مرحوم میری، بامداد ١٣ آذر ١4٠4 به علت عارضه مغزی درگذشت.
جواد محقق، نویسنده و شاعر و از دوستان میرهاشم میری، در برنامه «ققنوس» گفت: میرهاشم میری، شاعر و پژوهشگر برجسته همدانی، از نسل شاعران متعهد انقلاب و از چهرههای اثرگذار رباعی همدان بود. او سالهای بسیاری از عمرش را به شاگردپروری پرداخت و عاشقانه و دلسوزانه دست جوانان و نوقلمان را میگرفت و راهگشای آنان بود.
او افزود: سالهای آغازین انقلاب، در انجمن ادبی انقلاب شركت میكرد و در همان سالها بود كه مجموعه «ترانههای انتظار» را منتشر كرد. بعد از آن دیگر كتابی در حوزه شعر منتشر نكرد تا همین اواخر كه مجموعه رباعیات «ماییم و دلی» ایشان دو روز قبل از فوتش از چاپ خارج شد و متاسفانه ایشان آن را ندید.
محقق اضافه كرد: با وجود اینكه او سالها از سرایش شعر كناره گرفتهبود، اما در سالهای اخیر، درگیر شدن در تدوین كتاب «هزار سال رباعی استان» موجب «جوشش دوباره طبع شعرش» شد؛ تا جایی كه به گفته خود ایشان در یك روز چند رباعی سرود.
