عضو هیات رئیسه مجلس در نامه‌ای خطاب به وزرای بهداشت و علوم ضمن اشاره به زمان برگزاری كنكور در شرایط كرونا و نگرانی خانواده‌ها، بر امكان حل مساله كنكور تاكید كرد.
محسن پیرهادی عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی با اشاره به حواشی ایجاد شده پیرامون برگزاری كنكور، نامه‌ای را به وزرای بهداشت و علوم ارسال كرده است كه در این نامه خواستار در نظر گرفتن جمیع جهات و انجام پیش‌بینی‌های لازم و همفكری دولتمردان و نمایندگان ملت، برای اخذ بهترین تصمیم در ارتباط با زمان برگزاری كنكور جهت رفع نگرانی خانواده‌ها شده است.
متن نامه عضو هیات رئیسه مجلس به وزیر بهداشت و درمان به شرح زیر است:
باسمه‌تعالی
جناب آقای دكتر نمكی؛ وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشكی
جناب آقای دكتر غلامی؛ وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
سلام‌علیكم
همان‌طور كه استحضار دارید، چند ماه است كه مسئله شیوع ویروس كرونا، به دغدغه اول مردم و مسئولان تبدیل‌شده و روند بسیاری از فرآیندهای اقتصادی و اجتماعی را تعلیق كرده و یا تغییر داده است. ضمن تشكر و تقدیر از زحمات حضرت‌عالی در این دوره دشوار، به نظر میرسد در برخی حوزه‌ها نواقصی وجود داشته باشد كه نیازمند برنامه‌ریزی دقیق‌تر و مؤثرتر است. امروز دیگر بیش از 5 ماه از ورود بیماری كووید 19 به كشور گذشته و این مدت، برای برنامه‌ریزی دقیق‌تر و انجام پیش‌بینی‌های لازم فرصت كمی نبوده است.
اینجانب به‌عنوان نماینده مردم، روزانه پیام‌های متعددی پیرامون مسئله برگزاری آزمون‌های سراسری و نگرانی داوطلبان و خانواده‌های آن‌ها دریافت می‌كنم. ضمن قدردانی از زحمات صورت گرفته و وقوف به دشواری این مأموریت خطیر، ضروری است برای مسائل پیش رو دقت و پیش‌بینی لازم را به عمل‌آورید.
الف- ضرورت تأمین امنیت جسمی و روانی داوطلبان
یك. با تعویق بیش از یك‌ماهه آزمون سراسری ورودی دانشگاه‌ها و تعویق چندباره آزمون‌های كارشناسی ارشد و دكتری، قرار است طی این چند هفته، چند آزمون بزرگ كشوری برگزار شود. در میان این آزمون‌ها، كنكور ورودی دانشگاه‌ها با بیش از یك‌میلیون نفر شركت‌كننده و با احتساب برخی داوطلبان كه در بیش از یك گروه آزمایشی شركت می‌كنند، نزدیك به یك‌میلیون و چهارصد هزار نفر شركت‌كننده دارد. آزمون كارشناسی ارشد نیز با نزدیك به 700 هزار ثبت‌نام كننده، در جایگاه بعدی قرار گرفته است. این یعنی با در نظر گرفتن این دو آزمون و سایر آزمون‌ها اعم از دكتری و دستیاری، درمجموع، بیش از دو میلیون خانواده با مسئله كنكور درگیرند.
بنا به برخی پیش‌بینی‌ها، قرار بود فصل تابستان، دوره كاهش چشمگیر بیماری باشد كه با توجه به كاهش بسیاری از محدودیت‌ها و عدم اجرای فاصله‌گذاری و طرح‌های جایگزین، اتفاق نیفتاد. در هفته‌های اخیر، روزانه بیش از 200 نفر از هم‌وطنان جان خود را از دست دادند و مهم‌ترین مسئولیت و شأن هر حكومت و مسئولی پیش از آموزش و رفاه، حفظ جان شهروندان است. در برخی دستورالعمل‌های وزارت بهداشت، اجتماع بیش از ده نفر در محیط مسقف ممنوع است، حال چگونه می‌توان تضمین داد در هر یك از سالن‌های بزرگ دانشگاه‌ها كه حوزه‌های برگزاری آزمون هستند، صدها نفر برای چند ساعت در كنار هم قرار بگیرند و خطری آن‌ها را تهدید نكند؟
دو. اعلام‌شده كه داوطلبان مبتلا یا مشكوك به بیماری، طی سازوكاری كه مبتنی بر خود اظهاری است شناسایی خواهند شد، این در حالی است كه بنا به اعلام كارشناسان، اغلب افراد مبتلا به ویروس كرونا علامت روشنی ندارند و حتی خود متوجه آن نخواهند شد، اما بالقوه می‌توانند ناقل بیماری باشند.
سه. آزمون‌های ورودی دانشگاه و كارشناسی ارشد، با توجه به شرایط سنی داوطلبان كه عموماً 18 تا 24 ساله هستند، نگرانی بزرگی برای خانواده‌ها ایجاد كرده است. از سوی دیگر، اغلب شركت‌كنندگان در این سن و به‌ویژه داوطلبان دختر، به همراه خانواده خود برای شركت در جلسه آزمون، رهسپار حوزه انتخابیه می‌شوند كه همین مسئله، گردشی چند میلیون نفری در چند روز و به‌صورت فشرده را رقم خواهد زد كه علاوه بر خود داوطلبان و خانواده‌هایشان، خطر بزرگی را متوجه آحاد جامعه خواهد كرد.
چهار. سال گذشته، آزمون كارشناسی ارشد به دلیل بحران سیل در برخی استان‌ها، حدود دو ماه به تعویق افتاد. دلیل آن تعویق، عدم امكان مطالعه برای بسیاری از داوطلبان درگیر با مسئله سیل اعلام شد. حال سؤال این است كه آیا شرایط امروز با سال گذشته قابل‌مقایسه است؟ وقتی از تریبون‌های مختلف اعلام می‌شود كه مسئله شیوع كرونا، بزرگ‌ترین بحران بشر پس از جنگ جهانی دوم است، آیا نباید با سازوكارهایی در همان سطح و متناسب با بزرگی و خطر آن، با مسئله روبرو شد و حتی بسیاری از نظامات رایج را كاملاً تغییر داد؟
پنج. مرتباً گفته می‌شود كه تأخیر بیشتر در كنكور، فایده‌ای ندارد و اساساً تعطیلی‌ها و محدودیت‌ها، مخل نظام اداری و اقتصادی كشور است. البته این نكته در ارتباط با موارد مشابهی همچون تعطیلی كارمندان و ممنوعیت فعالیت برخی اصناف نیز مطرح است و دو پاسخ روشن دارد. املا جان انسان‌ها، مقوله‌ای نیست كه بتوان اهمیت آن را با چیز دیگری مقایسه كرد؛ اساساً وقتی جان در اولویت باشد، هر محاسبه مادی دیگری اعم از صلاح نظام اداری و اقتصاد كشور رنگ می‌بازد. اما پاسخ دوم اتفاقاً ناظر به اقتصاد و معیشت مردم است. اگر چند هفته فاصله‌گذاری جدی و سیاست‌های سخت‌گیرانه، آن‌طور كه در برخی كشورها اعمال می‌شود، در كشور ما پیاده شود، شیوع بیماری تا حدود زیادی كنترل‌شده و بسیاری از روال‌ها قابل انجام و بازسازی خواهد بود. اما با وضعیت فعلی كه هیچ سیاست و تغییر مهمی رخ نداده، شیوع ویروس، همچون بیماری طولانی و مزمنی برای ماه‌ها و بلكه چند سال به جان اقتصاد و فرهنگ و آموزش كشور و زندگی مردم خواهد افتاد و خسارت آن از تعطیلی‌های سراسری قطعاً بیشتر خواهد بود. اگرچه نیك می‌دانم كه احتمالاًحضرت‌عالی در بسیاری از این موارد با اینجانب و عموم مردم هم‌نظرید، اما محدودیت‌ها و در برخی موارد، بی‌تدبیری‌هایی از سوی مسئولان عالی دولت به مجموعه شما تحمیل می‌گردد.
ب- چه باید كرد؟ راه‌حل‌های جایگزین چیست؟
از مجموع موارد پیش‌گفته، به نظر میرسد بهترین تصمیم در شرایط كنونی، تغییر بسیاری از سیاست‌های فعلی و ازجمله تعطیلی آزمون‌های سراسری با شركت‌كننده بالاست. این ماجرا، تنها درخواست هیجانی تعدادی داوطلب جوان نیست، بلكه مطالبه جدی عموم خانواده‌های ایرانی است. اما تعطیلی یا تعویق، بدون انجام پیش‌بینی‌های لازم مشكلی را حل نمی‌كند و تنها فرار به جلوست. در این زمینه موارد زیر به استحضار میرسد:
یك. تعویق دوهفته‌ای یا چندهفته‌ای همچون نوبت پیشین، علاج كار نیست و تنها آرامش روانی خانواده‌ها را به هم میزند و دوره استرس داوطلبان را طولانی می‌كند.
دو. تاكنون هیچ طرح جامعی از سوی منتقدان برگزاری كنكور مطرح نگردیده است. طرح‌هایی همچون حذف كلی كنكور و گزینش بر اساس سوابق تحصیلی، قابل‌اجرا نیست، چراكه اولاًنیاز به اطلاع‌رسانی قبلی دارد و داوطلبان از پیش در جریان آن نبوده‌اند و طبیعتاً بسیاری متضرر و شاكی خواهند بود. مسئله دوم آن است كه طرح حذف كنكور، بیش از 15 سال مطرح بوده و عملاً جایگزین مطمئنی برای برگزاری آزمون پیش‌بینی نشده است و امروز، نمی‌توان یك‌باره تصمیمی شتاب‌زده گرفت.
سه. طرح برگزاری هم‌زمان كنكور 99 با 1400 به‌هیچ‌وجه صلاح نیست. اولاً نمی‌توان یك سال از زندگی فرزندان كشور را معطل كرد، ثانیاً سال 1400، هر یك از آزمون‌های سراسری شركت‌كنندگان خاص خود را در آن سال خواهد داشت و با اضافه شدن داوطلبان 99 به 1400، عملاً تعداد شركت‌كنندگان دو برابر خواهد شد، درحالی‌كه ظرفیت ورود به دانشگاه‌ها قابلیت افزایش چندانی ندارد. با این روال، تعداد بیشتری داوطلب برای تعداد محدودی صندلی دانشگاهی رقابت می‌كنند و تعداد بیشتری از داوطلبان از تحصیلات عالی محروم خواهند شد.
چهار. موارد متعددی ازجمله دوره خدمت برای داوطلبان مرد و بحث اقتصاد دانشگاه‌های پولی اعم از سراسری، آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی كه با عدم دریافت شهریه از دانشجویان جدیدالورود، دچار مشكلات عدیده مالی می‌شوند نیز، هر یك در جای خود قابل طرح است كه از این مجال خارج است. ان‌شاءالله با در نظر گرفتن جمیع جهات و انجام پیش‌بینی‌های لازم و همفكری دولتمردان و نمایندگان ملت، بهترین تصمیم برای این مسئله كه موجب نگرانی خانواده‌ها شده اتخاذ گردد./
منبع: خبرگزاری مجلس
