بررسی جایگاه ایرانیان در صنعت پارچه و پوشاك جهان در برنامه «كتاب فرهنگ»
برنامه «كتاب فرهنگ» به موضوع «جایگاه ایرانیان در صنعت پارچه و پوشاك» پرداخت. در این برنامه با اشاره به سابقه ده هزار ساله تمدن ایرانیان، ریشه بسیاری از دستاوردهای بشر در این تمدن عنوان شد؛ بطور مثال كشف نخستین ابزار ریسندگی و بافندگی در «غار كمربند» نزدیك بهشهر كه به ٧هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد، و نیز كشف سوزن های سوراخ‌دار در قدیمی‌ترین بخش‌های باستانی شهر «شوش» دركنار دستاوردها و نوآوری‌های دیگر، كه در دوران‌های بعدی رخداد، صنعت پارچه و پوشاك ایران را پیشتاز و سرآمد جهانیان كرد.
رقیه ندایی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر، در گفت‌و‌گو با برنامه «كتاب فرهنگ» گفت: در هنر خاور نزدیك، تفاوت میان مردم اكثراً براساس لباس‌هایشان بوده‌است؛ یعنی تفاوت‌هایی كه بین لباس‌هایشان بوده آنها را مشخص می‌كرده است، و مردم قدیم خاور نزدیك، تمایل به پوشیدن «سبك‌های گشاد و آزاد» داشتند، كه این سبك‌ها از دامن‌های چین‌دار، تن‌پوش‌های رویی پیچیده شده به دور بدن و تونیك تم تشكیل شده بود.
وی افزود: احتمال می‌رود در انتهای هزاره دوم قمری, ایرانیان مهاجر, لباسی با خودشان از اروپا و آسیا؛ یعنی جایی كه آب و هوا نوسان زیادی داشت و زندگی وابسته به قلعه داری و استفاده از اسب، بویژه در جنگ‌ها بود، با خودشان آموردند و این‌ها باعث شد لباسی شامل؛ كلاه بلند، نیم تنه، و شلوار چرمی تنگ و چسبان و یك بالاپوش آستین بلند و چكمه، شكل گیرد، كه ایرانیان مهاجر با خود آوردند.
جالب این جاست كه اسكندر مقدونی با اینكه به ایران حمله و آن را اشغال كرده بود لباس ایرانی می‌پوشید.
