مجید امامی: پارسال به اندازه 15برابر كل 15 سال گذشته "شیما" در كشور ثبت شده‌است.
دكتر سیدمجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی و رییس كارگروه ساماندهی مد و لباس كشور، درگفتگو با برنامه "پویش" با موضوع "تصویب اولیه سند ملی سبك پوشش اسلامی ایرانی" گفت: پارسال به اندازه 15برابر كل 15 سال گذشته "شیما" (شناسه یكپارچه مد ایرانی) در كشور ثبت شده‌است.
وی با بیان اینكه درحال‌حاضر و تا قبل از این سند، تاكید ما بر زیرساخت نظام شناسایی و طراحی در كشور بوده‌است، افزود: امروز در حوزه پوشاك و خصوصاً پوشاك اجتماعی و لباس، هزاران هنرمند طراح داریم كه شناسه‌ای برای اینكه معلوم شود طرح هایشان ثبت شده نداریم و در نظام فرهنگی كشور شناسایی نشده است، لذا ما درحال توسعه "شیما" هستیم؛ یعنی "شیما"یی كه قبلاً خیلی دكوری و ویترینی پیگیری می‌شد، به این سمت می‌رویم كه هر كس حمایت مالی، قانونی، و اقتصادی می‌خواهد، باید "شیما" دریافت كند و در این راستا، پارسال به اندازه 15 برابر كل 15 سال گذشته "شیما" ثبت كرده‌ایم.
امامی افزود: وقتی برندها "شیما" دارند و تحت نظارت و حمایت هستند، تازه در یك افق 10 ساله، 40 درصد بازار، كاملاً شبیه بازار كتاب امروزی می‌شود، این اتفاق، درواقع اتفاق اولیه‌ای است كه باید رخ دهد، و ما میكوشیم كه زودتر واقع شود، و قطعا اگر ما در حوزه تولید از ویژندهای حوزه حجاب و پوشاك ایرانی حمایت كنیم، این‌ها خودشان بازار را درست خواهندكرد و شرایط پیچیده فعلی را با منطق بازار در دست خواهندگرفت، و در این سند الزاماتی برای این موضوع دیده شده است.
وی همچنین دسترس‌پذیر شدن پوشاك سالم، زیبا، عفیفانه و ارزان را هدف‌گذاری دولت سیزدهم عنوان كرد و گفت: تلاش ما در كارگروه مان حركت در این مسیر بوده‌است.
دكتر امامی نظام فرهنگی كشور را اعم از تمام عرصه‌های مصرف و تولید فرهنگی دانست و گفت: به استناد داده‌های مركز آمار ایران، بیشترین حجم مصرف فرهنگی مردم، در سال1401، با حدود 5/5 درصد از سبدمصرف خانوار، به حوزه مد و پوشاك و ملزومات آن اختصاص دارد؛ یعنی مثلا ممكن است مردم 2/5 درصد از هزینه سبدخانوار را به كتاب اختصاص دهند، اما 5/5 درصد را به مد و لباس اختصاص دهند، و این بیانگر اهمیت بحث مد و لباس بعنوان مقوله ای فرهنگی است، و این سوال را به ذهن متبادر میكند كه آیا نظام فرهنگی كشور برای ارتقا، تعالی، كیفی و هنری بودن و هویت بخش بودن مد و لباس بیشتر وقت می‌گذارد یا سایر حوزه‌های فرهنگی مثل كتاب؟
وی تصویب قانون ساماندهی مد و لباس در سال 85 در مجلس را از نشانه‌های توجه به این حوزه دانست و گفت: از سال85 توجه به این حوزه بوده و آنچه امروز در قالب سند آماده شده است، بر این مساله تاكیددارد كه ما پوشاك و لباس را جز حوزه‌های نظام فرهنگی كشور می‌دانیم.
دكتر امامی با تاكیدبر اهداف كمی درنظرگرفته شده در سند گفت: در این سند عنوان شده‌است، كه نظام پوشاك، در دوران جدید كه ضمناً می‌خواهد در رقابت مد مدعی باشد، باید ویژندهای فعال در حوزه پوشاك ایرانی_اسلامی داشته باشد. و بزرگ‌ترین كار ما این بوده است، كه در نظام فرهنگی كشور جاانداختیم كه باید ویژند شوند و پیش بینی شده است كه باید در یك بازه 10 ساله، بین 30 تا 40 درصد بازار دراختیار ویژندهای ایرانی_اسلامی قرار گیرند؛ یعنی تولیدات به سبك سنتی و زیرپله‌ای خوب است، اما ما را در این عرصه بجایی نمی‌رساند، الان تولیدات ایرانی داریم اما ویژند نیستند و ضریب بازار و تخصص كافی در حوزه بازارپروری ندارند، یا مثلاً در این سند تاكید شده‌است، كه نظارت بر عرصه پوشاك باید براساس حقوق فرهنگی مردم، نه الزاما براساس ذائقه بازار، شكل گیرد.
