اخت الرضا

طباطبایی در این برنامه در مورد فیلم اخت الرضا صحبت كرد و گفت :
این اثر سینمایی یا بهتر بگوییم داكیو درام یا همان مستند داستانی، سومین تجربه تاریخی من در حوزه تاریخ اسلام بود؛ در آثار قبلی در جایگاه تولید یا تهیه كننده قرار گرفته بودم و در مورد فیلم سلمان فارسی یك همكاری خوبی با عتبه عباسی (ع) داشتیم و بعد از این اتفاقی كه رقم خورد، در بازتابی كه در كشور عراق از دیدن این فیلم و در كشور‌های خلیج فارس رخ داد دیدیم كه استقبال خیلی خوبی بود. به همین جهت برای تجربه بعدی از ما برای بازسازی یك مستند 30-40 دقیقه ای، در عتبه حسینی و استان مقدس حضرت معصومه دعوت به عمل آمد. یكی از چالش‌های ما این بود كه خیلی نمی‌توانستیم نزدیك شخصیت معصوم و در این فیلم حضرت معصومه (س) شویم و این كار خیلی ملاحظات داشت؛ برای همین سعی كردیم در سكوت كامل خبری پیش ببریم تا كمتر حساسیت‌ها برانگیحته شود و وقتی كه تصویربرداری فاز یك پروژه انجام شد این دل و جرات را پیدا كردیم كه آن را تبدیلش كنیم به یك داكیو¬درام سینمایی. طباطبایی در ادامه در خصوص این كه چگونه و چقدر نگاه مستند گونه به این اثر داشته است گفت: من، چون از تئاتر و نمایش شروع كردم و خواستگاه تئاتر آیین بوده است و مردم اقبال ویژه‌ای داشته اند نسبت به تئاتر، پس گام اول این بود كه می‌خواستیم در این اثر یك كار آئینی انجام دهیم، یك كار مبتنی بر ایدئولوژی با نگاه به شخصیت مقدس. به همین منظور خیلی ملاحظات جدی وجود دارد. یعنی یا من باید به سمت صرف مستندات تاریخی بروم كه در آن قالب، یك مستند قابل دفاع خوب، اما فاقد جذابیت‌های بصری و دراماتیك ارائه دهم و یا سمت داستان و درام بروم كه در این صورت باید تخیل خودم را دخیل كنم. در مورد این گونه آثار مرتبط با معصومین، ملاحاظاتی هست كه دو تا بال دارد، یكی بال محتوا و یكی بال تكنیك است، آن بال محتوا خیلی پیچیده است و خیلی مراقبت‌ها نیاز دارد، برای همین در تخیل هنرمندانه من دستم بسته بود؛ اما با این وجود موقعیت‌هایی را وارد قصه كردم كه لطمه‌ای به آن مستندات تاریخی نزند، من حرفی را متقن نزدم سعی كرده ام یك سری مستنداتی بیاورم كه قابل دفاع باشد.