گر نهی پرگار بر تن تا بدانی حد ما / حد ما خود ای برادر لایق پرگار نیست
خاك پاشی می كنی تو ای صنم در راه ما / خاك پاشی دو عالم پیش ما در كار نیست
این ابیات از شاهكارهای مولوی درباره گستردگی و عظمت جهان بینی و اهداف مولوی است.
نویسنده : حسین نعمتی
گر نهی پرگار بر تن تا بدانی حد ما / حد ما خود ای برادر لایق پرگار نیست
خاك پاشی می كنی تو ای صنم در راه ما / خاك پاشی دو عالم پیش ما در كار نیست
این ابیات از شاهكارهای مولوی درباره گستردگی و عظمت جهان بینی و اهداف مولوی است.
می گوید اگر دور من حد و مرزی بكشی و بخواهی حد و اندازه مرا ترسیم كنی حد ما / اندازه ما بزرگتر و بیشتر از آن است كه كسی بتواند آن را محدود كند:
سپس در بیت بعد شاهكار خود را بیان می كند و می گوید تویی كه در مسیر حركت من خاك پاشی می كنی/ گردوغبار می پراكنی/مانع تراشی می كنی تا مانع حركت من شوی و مرا منصرف كنی با تو بگویم (گویی با تمام مخالفانش اتمام حجت می كند) اگر هر دو عالم (این جهان و آن جهان) را در مسیر حركت من به سوی اهدافم قرار دهی برای من بیش از تل خاكی نیست كه بر فراز آن می روم تا حركت خود را به سوی بی نهایت و بیكرانگی ادامه دهم .
این دو بیت نشان می دهد كه مولوی نخست: شناخت درستی از خود داشت سپس:ارزش واهمیت كار خود را می دانست و به آن ایمان داشت و سرانجام:هیچ مانعی نمی توانست او را ذره ای از حركتش باز دارد. و این همان راز عظمت و ماندگاری مولانا جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولوی از زمان خودش تا به امروز است كه قرن ها از او فاصله گرفته ایم.
بزرگی و وسعت اندیشه مولانا تنها مربوط به ایرانیان و فارسی زبانان و مسلمانان نیست بلكه هر انسانی با هر زبانی در هر كشوری،اگر اندكی از اشعار او را چه به زیان اصلی و چه در قالب ترجمه فهم كرده ،توانسته رایحه ای از معنا و معنویت را استشمام كند و ذهن و ضمیر و زبانش را معطر و مُطرّا گرداند
