مهدی محی‌الدین الهی قمشه‌ای شاعر، فیلسوف و مترجم قرآن و آغازگر عصر ترجمه روان و آزاد قرآن به فارسی بود، وی در زمینه علوم عقلی و ادبیات خدمات بی‌بدیل از خود به یادگار گذاشت و از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران به مدت 35 سال به تدریس در این حوزه پرداخت.
علامه قمشه ای در سال 1319 هجری قمری، در شهر حكیم پرور قُمشه /شهرضای فعلی/ از توابع اصفهان، در خانه ای سرشار از نور ایمان و علم و معرفت، فرزندی دیده به جهان گشود ،نیاكان او، از بحرین و از بزرگان و حافظان قرآن بودند. پدرش ملا ابوالحسن، عالمی بیداردل، زاهد و باتقوا بود. زهد و تقوای پدر و جهد و تلاش او، در راه علم آموزی این فرزند به بار نشست. بعدها، میرزا محمدمهدی الهی قُمشه ای، عالمی بزرگ، عارفی الهی و مفسری آگاه شد كه هنوز هم، فخر عالم علم و تقوا به شمار می آید.
آن بزرگوار كه از برجسته ترین استادان دانشگاه به شمار می رفت، با نوشتن كتاب توحید هوشمندان به درجه دكترا از آن دانشكده نائل شد. او پس از 35 سال تدریس علوم معقول و منقول در دانشگاه، بازنشسته شد و پس از آن، منزل آن بزرگوار، كانون ادبیان و حكیمان به شمار می آمد.
استاد مهدی الهی قمشه ای، تا آخرین دقایق حیات پربار خود، به تدریس و تالیف پرداخت و كتاب های گرانقدر بسیاری از آن عزیز به جا مانده است؛ كتاب هایی چون 'حكمت الهی' در شرح فصوص الحكم فارابی، توحید هوشمندان، مشاهدات العارفین و ترجمه هایی از قرآن كریم، صحیفه سجادیه و مفاتیح الجنان، و نیز دیوان شعری شامل قصاید و غزلیات عرفانی و نیز اشعاری در باب حماسه عاشورا كه 'ترجمه معروف استاد الهی قمشه ای از قرآن مجید، نخستین ترجمه روان و سلیس قرآن كریم به زبان فارسی محسوب می شود و تا آن زمان، ترجمه ها به صورت تحت اللفظی و كلمه به كلمه بود. استاد برخلاف عادت گذشتگان، ترجمه روانی از آیات الهی را ارائه كرد.
مستند فرهنگ ساعت 14:30 از گروه تولید و‌ تامین رادیو فرهنگ روی آنتن می رود.