شاعران فلسطین با قلم خود تفنگی ساخته تا از كشور خود دفاع كنند.شعر فلسطین در آغاز رودخانه ای كوچك بود كه آرام آرام با حضور شاعران بزرگ این سرزمین به رودی خروشان بدل شد.
نویسنده : محمد صادق رحمانیان
شاعران فلسطینی از آن هنگام كه عبدالعزیز پادشاه عربستان به قدس شریف رفت مواضع انقلابی خود را آشكار ساختند . حتی پس از زمزمه كوچ یهودیان به فلسطین اشغالی ، شاعران با حساسیت ویژه خود ، حركتی در ادبیات فلسطین به وجود آوردند. شاعر فلسطینی رو به پادشاه می كند و می گوید: تو آمده ای با قدس وداع كنی یا با آن دیدار كنی؟
شعر فلسطین در این دوره شعر توصیف و تغزل نیست بلكه صدای رسای ملتی است كه سرزمین اش به غارت رفته است.
شاعران فلسطین با قلم خود تفنگی ساخته تا از كشور خود دفاع كنند.شعر فلسطین در آغاز رودخانه ای كوچك بود كه آرام آرام با حضور شاعران بزرگ این سرزمین به رودی خروشان بدل شد.
ابوسلمی،ابراهیم طوقان وعبدالرحیم محمود 3 شاعر از اولین نسل شاعران فلسطین هستندكه حتی درجبهه های نبرد شركت كرده اند .این شاعران در نسل بعدی خود تأثیر فراوانی گذاشته اند .محمود درویش ، سمیع القاسم ، معین بسیسو از جمله شاعران نسل بعد هستند.
آنچه در خصوص شعر مقاومت فلسطین گفتنی است آن است كه : شعر در كنار سلاح، هم در جبهه حضور داشته است .
چریك های فلسطین در جبهه می جنگند ، سیاسیون به كار سیاست می پردازند و شاعران كار فرهنگی انجام می دهند و صدای فلسطین را در مدت كوتاهی به جهان عرب و سپس سراسر جهان می رسانند .در واقع شاعران فلسطین ، جزو شاعران جهانی هستند و این نشان از تأثیر گزاری شعر و كلمه دارد . محمود درویش خود گفته است : شعر من گلوله نیست / اما كم از گلوله ندارد .در حقیقت این شعر است كه در قلب یك رزمنده اتفاقی بوجود می آورد كه او گلوله را شلیك می كند.
امروزه می توان شاعران فلسطین را (( پیامبران شعر مقاومت)) نامید.تبعید ، دوری از وطن و تحصیلات در كشورهای پیشرفته جهان ، از آنان پیام آورانی ساخت كه توانستند ، شعر خود را به جهان عرضه كنند.
آنچه شعر فلسطین را جهانی كرده است : عناصر ، مایه ها و درون مایه های شعر شاعران است كه مرزهای سرزمین ها را در می نوردد .
با غروب شاعرانی چون سمیع القاسم ، محمود درویش و معین بسیسو آیا شعر فلسطین همچنان جهانی خواهد ماند یا باید منتظر نسل جوان شعر امروز فلسطین ماند.
