مدیر نمایشگاه «پلاك40» در یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: «پلاك 40» قبل از هر چیز آغاز یك پژوهش است. شاید خود كسانی كه به ما آثار را امانت دادند، تازه متوجه شدند كه چه آثار ارزشمندی در گنجینه‌شان دارند
نمایشگاه «پلاك40» از بخش‌های یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی است كه توانسته آثار ارزشمندی از گنجینه‌های پنهان نهادها را در معرض دید قرار دهد.
نظام‌الدین امامی‌فر مدیر این بخش گفت: كار ما امسال در پلاك 40 بر اساس پژوهش دقیق اولیه بود. به سراغ كارهایی رفتیم كه در آرشیو موزه‌ها و موسسات مختلف بودند. در این زمینه واقعا دستمان خالی است چون نمی‌دانیم كارها كجا هستند. اما وارد این حوزه شدیم و توانستیم بسیاری از كارها را پیدا كنیم. همكاری سازمان‌ها هم بسیار خوب بود و توانستیم كارهای بسیار فاخر و ارزشمند را از آنها بگیریم.
وی افزود: بنابراین به نظر من پلاك 40 قبل از هر چیز آغاز یك پژوهش است. امیدوارم برای جشنواره‌های بعدی با عنوان یك الگو به آن نگاه شود. ما در پژوهش‌های مربوط به انقلاب به دنبال اسناد تاریخی هستیم. شاید ورود به موزه‌ها و آرشیو‌ها بتواند بخش مهمی از این كار را به دوش بكشد. زیرا خیلی از دانشجویان و حتی استادان نمی‌دانند اصل آثار هنری كجاست. به صورت پراكنده كتاب‌هایی منتشر می‌شود اما در آرشیو سازمان‌ها باقی می‌ماند. پلاك 40 اما توانست تعداد زیادی از موزه‌ها و ارگان‌ها را درگیر كند. جالب است كه فجر امسال توانست این ارگان‌ها را چه از لحاظ سازمانی و چه از لحاظ هنری و بصری گرد هم آورد.
این هنرمند درباره سازمان‌های همكار در این رویداد هنری گفت: بنیاد شهید و امور ایثارگران به‌خصوص با زیرمجموعه موزه شهدا همكاری بسیار زیادی كردند. حدود 40 اثر از 70 و اندی اثر به نمایش در آمده برای بنیاد شهید است. بنیاد روایت فتح یكی دیگر از جاهایی بود كه همكاری خوبی داشت. هنرمندان و عكاسان انقلاب و دفاع مقدس نیز آثار ارزشمندی در اختیار ما قرار دادند. از موزه امام علی (ع) كارهای خوبی گرفتیم و فرهنگسرای نیاوران هم همراه ما بود. البته نهادهای بسیاری هم بودند كه به خاطر كمبود وقت نتوانستیم آرشیوشان را بررسی كنیم. امیدوارم در فجر دوازدهم بتوانیم این روند را ادامه دهیم و تكمیل كنیم.
امامی‌فر گفت: این كارها در یك مجموعه نفیس چاپ خواهد شد. البته چاپ اثر به تنهایی كافی نیست و نیاز به تحلیل و نشانه‌شناسی دارد تا بتواند به عنوان یك سند مورد استفاده قرار گیرد. مثلا تصویری كه از شهدا داریم به صورت تك‌پرتره‌هایی هست كه در سطح شهر نقاشی شده‌اند. این یك سوال پژوهشی است كه آیا این یك نیاز اجتماعی بوده است یا تصمیم نهادی. من فكر می‌كنم این مربوط به نیازهای جامعه در آن زمان بوده است. اما امروز نیازها به كلی تفاوت كرده است. ما اسطوره می‌خواهیم. كما اینكه همین حالا سازمان زیباسازی این نیاز را كشف كرده و در بخش دیوارنگاری شهری وارد شده است. باید این دیوارنگاری‌ها بازنگری شود.
مدیر بخش پلاك 40 گفت: تقریبا از میان بیش از 1000 اثر این كارها را پیدا كردیم. چون متناسب با موضوع ما است. برای تكمیل آن باید به آرشیو مجموعه‌های شخصی و گالری‌ها وارد شویم. مخاطبان بسیار به تاریخ آثار نگاه می‌كردند و این نشان‌دهنده اهمیت تاریخی این آثار است. ما اینجا آثاری به نمایش در آوردیم كه در سال 57 و با موضوع انقلاب خلق شده‌اند. اگر بتوانیم درباره تاریخچه آثار كار تازه و كاملی انجام دهیم، مسلما به اهداف پژوهشی و تاریخ‌نگاری خود هم نزدیك می‌شویم.
این هنرمند گفت: شاید یكی از ویژگی‌های پلاك40 این بود كه خود كسانی كه به ما كار امانت دادند متوجه شدند كه چه آثاری در گنجینه خود دارند. من امیدوارم بتوانند با این آگاهی، به این نتیجه برسند كه چطور آن را به نمایش بگذارند. چون اگر یك مجموعه‌دار شخصی كارش را مخفی كند ممكن است طبیعی باشد ولی نمایش حرفه‌ای و پژوهش درباره آثار هنری جزو وظایف نهادها و موزه‌های عمومی است.
