گفتگو با دكتر پور محمدی استاد دانشگاه در مورد تغییر پایتخت ایران در زمان شاه تهماسب از تبریز به قزوین
پور محمدی در این برنامه گفت : علت این تغییر عوامل زیادی چون سیاسی، فرهنگی و جغرافیایی بوده است.پایتخت همواره مهمترین شهر و به مثابه مركز مهم تصمیم گیری های اداری و سیاسی هرحكومت محسوب می شد و تمام امور مملكت از طریق این شهر كنترل می شده است پایتخت ها بنابردلایل گوناگونی دستخوش تغییر و جابه جایی گردیده اند در دوران صفویه نیز كه از جهات مختلفی یكی از مهمترین ادوار تاریخ ایران محسوب می شود مسئله تغییر پایتخت بروز پیدا می كند به عنوان نمونه در زمان حكومت شاه اسماعیل صفوی پایتخت تبریز انتخاب شد اما به علت نزدیكی این شهر به مرزهای امپراتوری عثمانی كه خود از نظر سیاسی و دینی رقیب قدرتمندی برای ایران محسوب می شد و این شهر بارها توسط عثمانیان تصرف شد مسئله تغییر پایتخت مطرح گردید و پایتخت صفویان به شهر قزوین در زمان شاه تهماسب و متعقب آن به شهر اصفهان در زمان شاه عباس منتقل گردید. او در پایان به بیماری پیش بینی شده طاعون در تبریز در آن زمان اشاره كرد و گفت : دوران صفویه یكی از ادوار مهم تاریخ ایران به شمار می‌آید،این دوره،هم به لحاظ تأمین‌كننده‌ی استقلال و هویت ملی-مذهبی و نیز تأثیر چشم‌گیر آن در فرهنگ مذهبی جاری ما،حایز ارزش و اهمیت می‌باشد.شاه اسماعیل اول با كمك طوایف قزلباش از ایرانی پراكنده و از هم گسیخته،كه در هر گوشه‌ی آن دولت و طایفه‌ای بود،كشوری یكپارچه با مرزهای جغرافیایی مشخص پدید آورد؛او مركز حكومت جدید خود را تبریز قرار داد؛اما نزدیكی این شهر به مرزهای امپراتوری عثمانی كه خود از نظر سیاسی و دینی،رقیب قدرتمندی برای ایران محسوب می‌شد،برای موجودیت دولت نوپای صفوی خطرآفرین بود هم چنان‌كه این امر به اثبات نیز رسید.با حصول به این نتیجه،مقدمات یافتن پایتخت تازه در ذهن اسماعیل اول پدیدار شد و متعاقب آن در زمان سلطنت شاه تهماسب اول،قزوین به عنوان پایتخت این دولت برگزیده گردید.
