یك منتقد سینما گفت: فیلم‌نامه «منصور» ساختاری كلاسیك دارد و جزو معدود فیلم‌های شخصیت محور است كه درباره یكی از قهرمان‌های ایرانی ساخته شده است.
مصطفی محمودی، منتقد سینما در برنامه «بوطیقا» از رادیو فرهنگ درباره نقد فیلم «منصور» گفت: این فیلم درباره بخش‌هایی از زندگی تیمسار منصور ستاری، فرمانده سابق نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و ساخت اولین جنگنده ایرانی است.
محمودی گفت: فیلم‌نامه «منصور» ساختار كلاسیك دارد و به غیر از قهرمان داستان آنچه كه مورد توجه مخاطب قرار می‌گیرد، رابطه علت و معلولی است. باید گفت كه هر فیلم‌نامه با ساختار كلاسیك، سوال اصلی دارد كه پاسخ به آن تا انتهای داستان طول می‌كشد. هر كدام از پرده‌های فیلم‌نامه هم دربرگیرنده سوال‌های فردی است.
این منتقد سینما گفت: در فیلم‌نامه «منصور» شخصیت منصور ستاری به عنوان سوژه اصلی وظیفه پیشبرد روایت را به عهده دارد. در ابتدا فیلم‌نامه‌نویس برای اینكه مخاطب را با شرایط بحرانی فرمانده پایگاه هوایی ایران در بحبوحه جنگ آشنا كند، رویدادی را ترتیب می‌دهد و در آن رویداد منصور ستاری برای دلجویی نزد خانواده‌های داغدار می‌رود و موقعی كه مورد هجوم برخی از آن‌ها قرار می‌گیرد، بر اهمیت سمت فرمانده تاكید می‌شود.
به گفته مصطفی محمودی، این موضوع سبب می‌شود كه تیمسار در كار خود جدیت بیشتری به خرج دهد و مستقیماً از سوله تعمیر هواپیما‌های جنگی در اردوگاه دیدن كند. ناامیدی منصور ستاری از فرآیند كاری مهندسان موضوع جدیدی را پیش می‌كشد و آن راه‌اندازی خط جدید در اردوگاه نیروهوایی است. سوال اصلی فیلم‌نامه هم براساس هدف قهرمان شكل می‌گیرد و آن این است كه آیا تیمسار ستاری می‌تواند خط تولید جدید هواپیما را راه بیندازد و ناوگان هوایی ایران را در مقابل هجوم دشمن ساماندهی كند.
این منتقد سینما گفت: برای اینكه پاسخ به سوال اصلی تا پایان فیلم‌نامه ادامه پیدا كند، باید در مسیر قهرمان تعدادی مانع قرار بگیرد. همچنین باید امكانات مختلفی برای پاسخگویی به هدف وجود داشته باشد تا قهرمان داستان بتواند دست به آزمون و خطا بزند. در این فیلم‌نامه یكی از مسیر‌های متفاوت، پیشنهاد حسین به تیمسار درباره واردات هواپیما‌های جنگی از اوگاندا است. حال برای اینكه موافقت تیمسار از لحاظ دراماتیك قانع‌كننده باشد، روایت از دو محور مختلف زمینه‌چینی می‌شود. اول به شرایط بحرانی جنگ و لزوم به‌كارگیری هرچه سریع‌تر هواپیما‌های جنگی تاكید می‌كند و بعد پایین بودن دانش فنی مهندسان پایگاه در زمینه تعمیر مجدد هواپیما‌ها را گوشزد می‌كند.
مصطفی محمودی گفت: حلقه مفقوده فیلم‌نامه «منصور» عدم توجه پیرنگ درونی و نیاز‌ها و عواطف تیمسار ستاری است. هرچند فیلم‌نامه در بسط پیرنگ بیرونی تلاش می‌كند كه عملكردی ساختارمند ارائه دهد، اما وقتی داستان به شخصیت اصلی نزدیك می‌شود، تمایلی به شناساندن شخصیت نشان نمی‌دهد. [پیرنگ به سلسله حوادث مرتبط به‌هم گفته می‌شود كه به صورت علت و معلولی بدنه اصلی داستان را شكل می‌دهند].
منتقد سینما این را هم گفت: این فیلم جزو معدود فیلم‌های شخصیت محور است كه درباره یكی از قهرمان‌های ایرانی ساخته شده و فراز و فرود‌های خوبی را طی می‌كند
منبع : باشگاه خبرنگاران
