اگر مرگ داد است بیداد چیست؟

گفتگو با دكتر محمدحسین كرمی
استاد زبان و ادبیات فارسی
بمناسبت درگذشت دكتر اكبر نحوی

زنده یاد نحوی، استاد دانشگاه شیراز، پژوهشگر، مصحح، شاهنامه‌پژوه و سعدی‌شناس، پنجم آبان سال 1334 در قم متولد شد.
او مقاطع تحصیلی كارشناسی، كارشناسی ارشد و دكتری زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه شیراز به پایان رساند.
این عضو فقید هیأت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی بیش از 70 مقاله علمی در نشریات علمی و فرهنگی و دانشنامه‌های تخصصی داشت.
از كتاب‌های او می‌توان به «از ایران چه می‌دانیم؟ - رودكی» «نكته‌ای درباره مؤلف معجم شاهنامه»، تصحیح «مجمل التواریخ و القصص»، تصحیح و توضیح «شیرازنامه» زركوب شیرازی و «حیدر شیرازی در مراوده با خواجو» اشاره كرد.
سه چهره شاخص فرهنگی شیراز 2 بهمن 1398 در ششمین عصر كتاب ایران به پاس سال‌ها ادب ورزی و پژوهش نگاری تقدیر شدند كه اكبر نحوی پژوهشگر حوزه زبان شناسی از جمله آن‌ها بود.
سخنران این نشست، استاد اكبر نحوی را مردی از قبیله تأمل بر پدیده‌ها، صبور، مهربان، آزاده و زلال خواند و گفت: نحوی برای هر پرسشِ علمی و منطقی، در حوزه تحقیق و پژوهشش، پاسخی قانع‌كننده دارد.