ریاضت كشیدن برای رعایت جزئیات نقاشی

از هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران در سال1349 و از هنركده هنرهای تزئینی در سال 1356 در رشته معماری داخلی فارغ التحصیل شده است.

واحد خاكدان هنرمند شناخته شده ایرانی سال 1329 در تهران متولد شد و از دوران جوانی در آلمان اقامت دارد. آثار خاكدان با سوژه‌های خاص آنها برای مخاطبان كاملا شناخته شده هستند. سوژه آثار این هنرمند لوازم و اشیاء بسیار ساده و معمولی هستند كه با پرداختی هنرمندانه، ارزشی مضاعف یافته و بر سطح بوم جاودانه شده‌اند. اما در این تابلوها قصد نقاش تنها بازسازی اشیاء نیست بلكه نوع بازنمایی آنها باعث ایجاد شخصیتی ویژه در عناصر شده است كه مخاطب را به كشف حقیقت اشیاء و عناصر موجود در زندگی افراد ترغیب می‌كند.
خاكدان دهها نمایشگاه انفرادى و گروهى در ایران و سایر كشورها برگزار كرده است. عمده ترین ویژگى آثار او پرداخت واقع نمایانه و فضاسازى‌هاى وهم آلود و رازآمیز است.

پدربزرگ واحد خاكدان از اهالی آذربایجان بود كه در جوانی به یكی از شهرهای روسیه مهاجرت می كند، آن جا ماندگار می شود و با زنی روسی ازدواج كرده كه «ولی الله خاكدان» پدر واحد، از ثمره این ازدواج است. ولی الله در سال های بعد از انقلاب اكتبر به ایران برمی گردد و در تبریز زندگی می كند.

در سن 12 سالگی نزد زن و شوهری روسی كه طراح صحنه بودند و برای راه اندازی تئاتر تبریز به آن جا آمده بودند, مدتی كار می كند. روش كار را از آن ها فرا می گیرد و بعد از آن خودش ادامه می دهد و مدتی بعد نیز به تهران می آید.

وی از پیشكسوتان طراحی صحنه تئاتر و سینمای ایران است كه به طور حرفه ای سال ها این كار را انجام می داد. ساخت شهرك سینمایی غزالی به اتفاق مرحوم علی حاتمی و برای فیلم هزار دستان، از جمله كارهای او است.

وی مهارت خوبی در نشان دادن سطوح زمان د ار و كهنه داشت و به خوبی فضاهای معماری گذشته را در طراحی های صحنه ای كه انجام می داد، تجسم می بخشید.

واحد، كتابخانه پدر را هم در اختیار داشت. گنجینه ای از كتاب های ادبیات و نقاشی. پس از همان كودكی چشمش به نقاشی آشنا بود. پدرش نیز معلم و راهنمایش می شود.

وقتی اشتیاق پسرش را می بیند، از هیچ چیزی برای او دریغ نمی كند؛ با حوصله كنارش می نشست و كتاب ها را با هم ورق می زدند.

پدرش رفته رفته او را با دنیای هنر آشنا كرد، چشم و گوشش را با نام ها و سبك ها و نقاشی ها الفت داد و تكنیك های نقاشی و نحوه استفاده از ابزارها را به او یاد داد.



مشوق دیگر واحد، مادرش است. زنی صبور كه همه وجودش را وقف فرزندانش می كرد. به مجسمه های كوچك چینی و برنجی علاقه فراوانی داشت و با دقت از اشیا قدیمی نگه داری می كرد.

تحصیلات دوران متوسطه را در دبیرستان هدف دنبال می كند. مدیر مدرسه متوجه توانایی اش می شود، برای مسابقات كشوری دانش آموزان او را معرفی می كند. در رشته آبرنگ اول می شود و به اردوی رامسر می رود.

از جمله داوران آن سال غلامحسین نامی است كه با واحد آشنا می شود و بعدها هم اوست كه مشوق وی است تا در «هنرستان هنرهای زیبا» ثبت نام كند. سال 1347 وارد هنرستان می شود.

مرحوم مقیمی، محمود فرشچیان، علی قهاری، محمدابراهیم جعفری و بهرام عالیوندی از جمله اساتید سال های تحصیل او در هنرستان هستند.

سال 1352 اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری سیحون برگزار می كند. این دسته از آثار كه شروع فعالیت حرفه ای او شمرده می شوند، مجموعه كارهایی با گرایش های آبستره و یا نیمه آبستره هستند كه در آن ها از موتیف های ایرانی، به خصوص موتیف های دوران پیش از تاریخ در اِلمان های كوبیستی بهره برده است.