در وصف بانوی موسیقی ایران

بانو فخرالسادات ملك‌پور ملقب به فَخری مَلِك‌پور نوازنده، آهنگساز و موسیقی دان ایرانی است

وی از جمله بانوان نام آور در زمینه موسیقی و نوازندگی است.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با فخری ملك ‌پور فعالیت های هنری او بیشتر آشنا شوید.

بیوگرافی فخری ملك ‌پور
وی 1 مهر 1314 و در تهران متولد شد. پدرش «سیدذبیح الله مَلِك پور» با هنرمندان بسیاری هم نشین بود، به همین سبب وی از سن 9 سالگی نواختن پیانو را نزد مرتضی محجوبی آغاز كرد. او به مدت 12 سال ردیف سازی و آوازی موسیقی به همراه آثار و سبك نوازندگی مرتضی محجوبی را فرا گرفت.

ملك پور نواختن ساز سه تار را نزد احمد عبادی ، آشنایی با آواز را نزد ادیب خوانساری، آشنایی با تمبك را نزد حسین تهرانی و مبانی آهنگسازی را نزد علی تجویدی آموخته است.

نمونه‌ای عالی برای مفهوم «مكتبداری» درموسیقی كلاسیك ایرانی
یكی از نمونه‌های عالی برای مفهوم «مكتبداری» درموسیقی كلاسیك ایرانی است. همین موضوع قدر و مرتبه ایشان را بسی بالاتر از یك نوازنده دانا و با احساس ترسیم می‌كند. از چندین جهت، مقام ایشان در موسیقی كلاسیك ایرانی، ممتاز و متمایز از دیگر كسانی است كه در ساز تخصصی خود، عمر صرف كرده و برحسب استعدادشان به مقامی رسیده اند.

ادامه مسیر هنری فخری ملك ‌پور:
استاد ملك پور مدتی نزد فوزیه مجد موسیقی كلاسیك را فرا گرفت. او با هنرمندانی نظیر: پرویز یاحقی، محمود خوانساری، اسدالله ملك، فرهنگ شریف غ رضا ورزنده ؛ حسین كسایی ؛ عبداوهاب شهیدی و محمدرضا شجریان همكاری داشته است.

علاوه بر نوازندگی و آهنگسازی سال ها به تدریس پیانو نیز مشغول بوده است. از وی به عنوان تنها شاگرد و راوی مستقیم مرتضی محجوبی یاد می شود.

ثمره همه آموخته‌های خود را در نوازندگی پیانوی ایرانی به شیوه استاد محجوبی به كار گرفته‌ است: لطافت زخمه‌های سه تار؛ شیرینی هنر ضربی خوانی و تنبك نوازی، كشش‌ها و حالات زیبای هنر آواز ایرانی؛ شعرشناسی؛ همه و همه، در نوازندگی پراحساس خانم ملك‌پور، قابل شناسایی‌اند.

اصولاً هنر نوازندگی پیانوی ایرانی به ردیف شناسی و نواختن یك ساز اصیل ایرانی (بویژه سه تار) بسیار وابسته است و شخص استاد محجوبی نیز چنین مسیری را در اوایل عمر پیموده بودند و به شاگردان مستعدشان نیز سفارش می‌كردند.

او تنها شاگرد بازمانده مرتضی‌خان محجوبی (از بنیان‌گذاران موسیقی ملی ایران) است كه پیانو را به‌شكل سینه به سینه و با نت‌های ابداعی محجوبی یاد گرفته است.

امتداد مسیر اساتید
خانه‌اش پر است از عكس‌های مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسن كسایی، جلیل شهناز، ادیب خوانساری و خیلی‌های دیگر. ترمه‌ی یزدی روی پیانوی بزرگش انداخته و می‌گوید، شب‌ها قبل از این‌كه بخوابد، حتما پشت سازش می‌نشیند و می‌نوازد.
همچنین، وی چندان اهل انتشار آلبوم و برگزاری كنسرت نیست و در همه‌ی این سال‌ها تدریس را برگزیده است: «من تدریس را بیشتر دوست دارم، چون می‌خواهم با تدریس به شیوه‌ی محجوبی، یاد استادم را زنده نگه دارم.

گفته می شود بانو ملك پور برای تدریس هیچ پولی شاگردانش نمی‌گیرد: «من فقط به‌خاطر استادم است كه تدریس می‌كنم. برای این‌كه اسمش بماند. می‌خواهم شاگردهایی را تربیت كنم كه یاد محجوبی باشند. نمی‌خواهم از كسی پول بگیرم و به این افتخار می‌كنم كه تا به حال یك ریال هم بابت تدریس موسیقی دریافت نكرده‌ام. البته خیلی هم شاگرد قبول نمی‌كنم. آن‌هایی را می‌پذیرم كه عاشق موسیقی ایرانی‌اند. از طرفی نمی‌خواهم از راه تدریس موسیقی، پولی وارد زندگی‌ام شود."

او تا كنون كنسرت هم برگزار نكرده است، درجواب اینكه ؛ اگر شما كنسرت پیانوی ایرانی ندهید، پس چه كسی شایسته‌ی انجام این كار است؟ با شرم خاصی می‌گوید: «من را بكشند، كنسرت نمی‌دهم. در خلوت خودم، بد ساز نمی‌زنم، اما جلوی كسی دوست ندارم، پیانو بزنم. می‌خواهم در خلوت خودم باشم. همین آلبوم‌هایی هم كه می‌بینید از من منتشر شده‌اند، به اصرار دوستانم هستند.

آثارهنری
از جمله آثار هنری فخری ملك‌پور به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

مشق استاد (سه لوح فشرده از نواخته‌های فخری ملك‌پور به همراهِ دست‌نوشته‌های مرتضی محجوبی)
طرب‌انگیز
آه باران (همنوازی با آواز محمدرضا شجریان
به كه مانی (با آواز مظفر شفیعی )
نسیم بهاری
آیینه خیال