نقش و رنگ

در مورد جمشید سماواتیان و آثار او

جمشید سماوتیان متأثر از هنرهای سنتی و دیوارنگاره‌های عصر صفویِ زادگاهش اصفهان، به خلق آثاری پرداخت كه یادآور و نشان‌دهنده گذر زمان و تخریبی است كه بر هنرهای سنتی ایران رفته است. سماواتیان با تسلط بی‌نظیر بر انواع ابزارها و تكنیك‌های غیرمتعارف، به احیای هنر گذشته ایرانی با نگاهی نو و بن‌مایه‌های انتزاعی اهتمام ورزیده است. او در نقاشی‌های نیمه‌فیگوراتیو خود از موادی چون خاك، گل، گچ، مواد تركیبی، ورق‌های طلا و نقره همراه با شیوه‌های مختلف پتینه‌كاری بهره می‌گیرد تا فرسودگی، ریختگی و تَرَك‌ها را به نمایش بگذارد. همین استفاده از مواد غیرمتعارف به آثار او خصوصیتی معاصر بخشیده است.جمشید سماواتیان زاده 1317 در اصفهان بود و كار هنری را از كودكی آغازكرد. از سال 1338 وارد دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و نخستین نمایشگاه انفرادی او سال 1343 در هتل هیلتون تهران برگزار شد. آخرین نمایشگاه انفرادی او با نام «میراث» از دهم تا بیست و یكم بهمن 1399 در نگارخانه «نگر» برگزارشد. او همچنین دارای نشان درجه یك هنر (دكترا) در نقاشی و عضو موسسه هنرمندان پیشكسوت ایران بود.