یاران حسینی

ابوالحتوف و سعد بن الحارث (حرث) بن سلمة انصاری عجلانی، اهل كوفه و از تیره بنی عجلان و از خوارج كوفه و از قبیله خزرج انصار مدینه بودند. این دو برادر هر چند سابقه خوبی نداشتند ولی عاقبت به خیر شدند.

سعد و ابوالحتوف تا قبل از شهادت از خوارج و از لشكر عمر بن سعد بودند، وقتی كه در روز عاشورا اصحاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند و به نقل تاریخ، به جز 2 نفر باقی نمانده بود و امام علیه السلام تنها مانده و ندای هل من ناصر فرموده و اهل حرم گریه می كردند.

این دو برادر به سعادت روی آورده و ابوالحتوف، با شنیدن هل من ناصر، وجدانش بیدار شد و عمیقاً متحول گشت و با برادر خود گفت كه مگر نه این كه ما می گوییم: لاحكم الا لله ولا طاعة لمن عصی الله (این شعار خوارج بود) این حسین مگر فرزند پیامبر ما نیست و مگر ما روز قیامت امید شفاعت جد او را نداریم؟ چگونه ما وارد جنگ با او شده و او در میان دشمن بی یار و یاور مانده است.

پس به همراه برادرش (سعد) به یاری حسین علیه السلام آمد و به طرفداری از او، شمشیر از غلاف بیرون كشید و در نقطه ای كه به آن حضرت نزدیك بود مركب خودش را به طرف دشمنان امام كرد و با شمشیر به آنها حمله نمود. پس از جنگ سختی با لشگر عمر سعد، این دو برادر عده ای را كشته و عده ای را زخمی كردند و هر دو در یك مكان به شهادت رسیدند و عاقبت به خیر شدند.