گفتگو با دكتر كاظم زاده روانشناس در برنامه خشت اول
همه ما افكار، احساسات و خاطراتی داریم كه كنار آمدن با آن ها مشكل است. گاهی اوقات با بكارگیری چیزی كه آن را مكانیسم دفاعی می نامیم با این احساسات برخورد می كنیم. این مكانیسم های دفاعی ناهشیار پاسخ هایی ناهشیار هستند كه از ما در برابر تهدید ها و مسائلی كه نمی خواهیم به آن ها فكر كنیم یا با آن ها مواجه شویم، محافظت می كنند. مكانیسم های دفاعی در سطح ناخودآگاه عمل می كنند و به جلوگیری از احساسات ناخوشایند (یعنی اضطراب) كمك می كنند و یا باعث می شوند چیز های خوب حس بهتری به فرد بدهند.
مكانیسم های دفاعی ذاتی و طبیعی هستند. هنگامی كه آنها از حد خود خارج می شوند (مكرراً مورد استفاده قرار می گیرند)، ناهنجاری هایی مانند حالات اضطراب، ترس، وسواس یا هیستری ایجاد می شود.
كاظم زاده در ادامه در مورد تفاوت های استرس و اضطراب صحبت كرد و گفت :
همه اضطرابها با هم یكسان نیستند. دلیل ایجاد اضطرابها متفاوت است. فروید سه نوع اضطراب را معرفی كرد:
اضطراب اخلاقی: ترس از زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی خودمان
اضطراب روان رنجور: نگرانی ناخودآگاه از دست دادن كنترل تمایلات نهاد و در نتیجه تنبیه رفتار نامناسب
اضطراب واقعیت: ترس از رویدادهای دنیای واقعی. علت این اضطراب معمولاً به راحتی قابل شناسایی است. به عنوان مثال، زمانی كه شخصی در نزدیكی یك سگ تهدیدآمیز قرار میگیرد، ممكن است از گاز گرفتن سگ بترسد. رایجترین راه برای كاهش این اضطراب اجتناب از شیء تهدید كننده است.
اگرچه ممكن است آگاهانه از مكانیسم های مقابله ای برای مدیریت اضطراب استفاده كنیم، اما در بسیاری از موارد، این دفاع ها ناخودآگاه برای تحریف واقعیت كار میكنند.
در حالی كه همه مكانیسمهای دفاعی میتوانند ناسالم باشند، اما میتوانند تطبیقپذیر باشند و به ما اجازه دهند تا عملكرد طبیعی خود را داشته باشیم. بزرگترین مشكلات زمانی به وجود میآیند كه از مكانیسم های دفاعی بیش از حد استفاده شود تا از برخورد با مشكلات جلوگیری شود.
او همچنین به راهكاهای مهار استرس اشاره كرد و گفت :
انواع مكانیسمدفاعی پخته
نوع دوستی: عمل سازنده ای كه در خدمت به دیگران باشد و با ارضا میل درونی همراه شود. این مكانیسم نوعی واكنش وارونه خوش خیم است.
شوخ طبعی: موقعیت های اضطراب زا با ابراز احساسات و افكار همراه با شوخی باشد.
ریاضت كشی: حدف آثار لذت بخش تجارب كه نوعی ارضا از طریق چشم پوشی است.
سركوبی: تصمیم آگاهانه یا نیمه آگاهانه برای به تعویق انداخت یك تكانه.
پیش بینی: طرح ریزی واقع بینانه برای تحمل ناراحتی های درونی كه نسبت به یك رویداد در آینده باشد.
والایش: تغییر شكل امیال و خواسته های نامقبول به رفتار و اعمال مقبول و جامعه پسند.