15 اردیبهشت ماه روز شیراز
پانزدهم اردیبهشت ماه، به عنوان روز شیراز در تقویم ملی ایران ثبت شده است؛ روزی برای گرامیداشت شهری كه نه تنها با عطر دل‌انگیز بهارنارنج در این فصل شناخته می‌شود، بلكه به عنوان مهد فرهنگ، ادب و تاریخ غنی ایران زمین جایگاهی ویژه دارد. این نامگذاری فرصتی است تا هویت منحصر به فرد این كلانشهر تاریخی و نقش آن به عنوان قلب تپنده هنر و شعر پارسی، بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
شیراز، شهری كه نامش با آرامگاه شعرای نامدار ایران، حافظ و سعدی، گره خورده، گنجینه‌ای از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی را در خود جای داده است. از حافظیه و سعدیه كه میعادگاه عاشقان شعر است تا باغ‌های سرسبز و پرآوازه‌ای چون ارم و نارنجستان قوام، و بناهای باشكوهی مانند ارگ كریم‌خانی و مسجد خیره‌كننده نصیرالملك (مسجد صورتی)، همگی گواهانی بر عمق تاریخ و زیبایی این دیار هستند. انتخاب میانه فصل بهار برای روز شیراز نیز، به دلیل اوج طراوت و زیبایی طبیعت این شهر در این زمان است.
گرامیداشت روز شیراز، فرصتی برای تمام ایرانیان است تا بار دیگر با این مركز فرهنگی مهم ارتباط برقرار كنند؛ چه با حضور در برنامه‌های فرهنگی و هنری كه ممكن است به این مناسبت در شهر برگزار شود، چه با مرور اشعار حافظ و سعدی، یا حتی با اشتراك‌گذاری تصاویر و خاطرات خود از این شهر دل‌انگیز. این روز، یادآور اهمیت حفظ و ترویج میراث گران‌بهای فرهنگی، معماری منحصر به فرد، طبیعت چشم‌نواز و مهمان‌نوازی مردمان شیراز است.
شیراز، اسامی و پایتخت پادشاهی گوناگون
تیرازیس، شیرازیس و شیراز نام های مختلف شیراز هستند كه طبق مستندات تاریخی و لوح های سنگی ایلامی، نشان می دهد این شهر كه به تیراژه هم معروف می باشد در 2000 سال قبل از میلاد مسیح بنا شده است. این شهر زیبا و دیدنی در سلسله های پادشاهی صفاری، بوییه و زندیه پایتخت ایران بوده است. شهر نرگس ها در زمان بنی امیه به محل فعلی منتقل شده كه قلعه ابو نصر، مكان اول آن بوده است.
شهر شیراز از گذشته تا كنون به دلیل موقعیت مكانی خوب، منطقه ی حاصل خیز و مكانی برای مبادلات تجاری، مورد توجه بوده است. همین امر سبب داد و ستد كالا میان عشایر، كشاورزان و باغداران می شده تا معیشت خود را به دست بیاورند. علاوه بر این موارد قرار گرفتن در جاده های تجاری به سمت بندر عباس و بوشهر، دلیل دیگری برای مهم بودن این شهر به شمار می رود. شهر حافظ و سعدی شیرین سخن به دلیل وجود ابنیه های تاریخی، فرهنگی، طبیعی و مذهبی همیشه مورد توجه توریست ها و جهانگردان بوده است.
