گفتگو با دكتر عبدالرضا رادفر مدرس و پژوهشگر ادبیات در برنامه ققنوس
رادفر در این برنامه در مورد شعر رودكی صحبت كرد و گفت :
شعر رودكی به سادگی روزگار خودش توجه می كند. او در عصر سامانی می زیسته است و همین زمینه معتبری است تا بگوییم رودكی جهان بیرونی و درونی خود را به شعر بر می گرداند. این كه به او پدر شعر فارسی می گویند بیراه نیست. رادفر در ادامه افزود : عر رودكی، شعر عصر سامانی و بازتاب دهنده اوضاع ادبی، اجتماعی و سیاسی جامعه ایران در این دوره است. چنانكه می دانیم، جامعه ایران در پیش از حمله مغول طی قرنها در آرامشی نسبی به سر می برده كه باعث رشد فرهنگ و ادب و گسترش علوم و كثرت هنرمندان و دانشمندان و نویسندگان و شاعران بوده است و در این میان، شعر و شاعری از بهره ای ویژه برخوردار بوده است. شعر رودكی از چهار موضوع بیرون نیست. این چهار موضوع عبارتند از: مدح، پند، وصف و عشق. این مقاله به بررسی كیفیت هماهنگی زبانی و فكری رودكی در این چهار موضوع می پردازد و در پی تبیین این نكته است كه سادگی اندیشه های رودكی، یكی از مهمترین عوامل سادگی زبان او بوده است.
راهبردهایی كه رودكی در شعر خویش بیان نموده، امكان تحقق و تبدیل به عینیت ها را دارد، چون او از مسائلی سخن می گوید كه ذهن مردم نیز با آن درگیر است، به بیانی دیگر، بین رودكی شاعر و مردم فاصله ای نیست، چون خود را تافته ای جدا بافته از مردم نمی داند؛ او با مردم زندگی می كند و از غم و شادی و آمال و آرزوهای آنان بی خبر نیست.
شعر رودكی سالم ترین شعر آغاز قرن چهارم است.