در برنامه « چراغداران» كه شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان است امروز استاد بهروز رضوی بخش هایی از داستان زندگی موسیقی‌دان ایرانی و نوازندهٔ سرشناس تار ؛ استاد علی اكبر شهنازی را روایت می كند.
علی‌اكبرخان شهنازی 23 اردیبهشت 1276 در تهران، خیابان عین‌الدوله كوچه نصیر حضور در خاندان هنر به دنیا آمد. چون در روز عید قربان به دنیا آمد، به وی حاجی علی‌اكبرخان یا حاجی مطلق می‌گفتند.
علی‌اكبر شهنازی آموزش تار را از هشت‌سالگی نزد پدرش آغاز كرد و در مدت شش سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت؛ و مدتی از محضر درویش‌خان بهره برد. اولین صفحه‌اش را با جناب دماوندی در سن 14 سالگی در بیات ترك و افشاری در تهران ضبط كرد. پس از درگذشت پدر در سال 1294، او در سن 18 سالگی جانشین پدرش شد و آموزش شاگردان پدرش را به‌عهده گرفت. در سال‌های دههٔ 1300 معروفترین نوازندهٔ تار در تمام محافل هنری بود. در اواسط 1305 به دعوت كمپانی هیز ماسترز ویس صفحاتی از او با آواز اقبال ضبط گردید. در سال 1308 هنرستان موسیقی شهنازی را تأسیس نمود. با تأسیس رادیو در برنامه‌های هفتگی موسیقی رادیو به همراه ادیب خوانساری، روح بخش و… نوازندگی می‌نمود. در سال 1334 در هنرستان آزاد موسیقی به آموزش مشغول شد. در سال 1341 ردیف آقا حسینقلی و در سال 1356 ردیف دوره عالی را ضبط كرد.
علی‌اكبر شهنازی به‌جز تار، با سازهای دیگری از جمله سه‌تار و پیانو نیز آشنایی داشت.
از تصانیفی كه ساخته می‌توان به تصنیف ای نوع بشر، به اصفهان رو، سرود جوانان وطن، تصنیف چهارگاه، (زد لشكر گل) اشاره كرد. شهنازی با شاعرانی چون ملك الشعرا بهار، وحید دستگردی، امیر جاهد و حسین مسرور همكاری كرده و خوانندگانی نظیر اقبال‌السلطان، حسین علی خان نكیسا، رضاقلی‌میرزا ظلی، حسین طاهرزاده، قمر و ادیب خوانساری آثارش را اجرا كرده‌اند.
وی در 26 اسفند 1363 در 87 سالگی در بیمارستان شركت نفت درگذشت و آرامگاه وی در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.
برنامه «چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:15 روی موج‌اف ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .