«ملاقات خصوصی» روایتگر یك رابطه عاشقانه در متن زندان و بیرون از آن است. پروانه در محله‌ای در حومه شهر تهران صاحب یك عطاری است و پدرش در زندان است و به همین دلیل مجبور می‌شود با فرهاد، هم‌بندی پدرش برای برخی امور ارتباط داشته باشد و ...

احسان طهماسبی، منتقد سینما، در گفتگو با برنامه «سینما فرهنگ» گفت: رعایت حدود و تعادل، نقطه قوت «ملاقات خصوصی» است.
وی همچنین «ملاقات خصوصی» را از بهترین فیلم اولی های سال‌های اخیر دانست و گفت: ملاقات خصوصی از نظر كارگردانی جز فیلمهای خوب و درجه یك است و رعایت حدود و تعادل در پرداختن به مباحث و مضامین و مولفه های مورد نظر كارگردان را می‌توان از نقاط قوت و عامل موفقیت فیلم دانست.
وی همچنین «ملاقات خصوصی» را از نظر فنی و زیبایی شناسی فیلمی قابل توجه دانست و افزود: كارگردان در این فیلم با پرهیز از به تصویركشیدن غرامت و بدبختی طبقه فرودست، می كوشد نمایش فقر و مشكلات طبقه پایین در فیلم غلوامیز نباشد و درواقع بستر و بهانه ای مناسب در جهت پیشبرد فیلم باشد.
وی با اشاره به فیلمهایی چون «شنای پروانه» و «میخواهم زنده بمانم» و ... در تاریخ سینمای ایران كه با موضوع زندان درارتباط است گفت: در ملاقات خصوصی تصویری نو (داستانی عاشقانه از زندان) از چنین موضوعی ارائه میشود.
وی همچنین شروع جذاب و بحث برانگیز ارتباط تلفنی در زندان، ظرافتها و زیبایی شناسی تصویری و نیز بازی خوب بازیگران را از دیگر نقاط قوت فیلم برشمرد.