نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، تاكید كرد: در سیاست گذاری فرهنگی باید از كلی گویی پرهیز كرده و لازم است كه حوزه فرهنگی را با مسائل اجتماعی تنظیم كنیم.
محسن پیرهادی با طرح این سوال كه چرا سیاست های فرهنگی ما در 6 برنامه توسعه ای اثر گذار نبوده است؟ بیان كرد: تكاپوی دولت ها برای دستاوردسازی در حوزه های عمرانی و محسوس سبب مهجوریت فرهنگ شده، برای رفع این مهجوریت ضروری است در سیاست گذاری فرهنگی از كلی گویی بپرهیزیم و آن را با مسائل اجتماعی تنظیم كنیم.
وی در ادامه با گلایه از جای خالی نگاه مبنایی و دغدغه محور به مسائل فرهنگی، اظهار كرد: تغییر و تحولات كشور وارد مرحله جدیدی شده كه نیازمند آرایش فرهنگی، سیاسی و اقتصادی متناسب با این مرحله است. لذا سیاست ها و سیاستگذاری ها هم باید جنبه تحولی به خود بگیرند و به سمتی هدایت شوند كه همه اقشار جامعه در آن مشاركت داده شوند و به تعبیری دیگر نقش مولد بیابند، گامی مهم و اثرگذار كه حتما نیازمند عزمی فرهنگی و تغییر سبك زندگی و رویه های معمول و كنار گذاشتن كلیشه های موجود است.
نایب رئیس فراكسیون انقلاب اسلامی در مجلس تصریح كرد: قانون برنامه توسعه از جمله مهمترین سند پیش روی دولت ها به منظور اجرای مأموریت ها در حوزه های گوناگون ازجمله فرهنگ است. كلیه برنامه های توسعه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی كشور، علیرغم تفاوت رویكردی دولت های مختلف نســبت به مقوله هــای اقتصادی و سیاسی، در عرصه برنامه ریزی در حوزه فرهنگ، تفاوت چندانی میان آنها دیده نمی شود و به نظر می رسد كه مقوله فرهنگ در این برنامه ها مغفول است.
وی در ادامه تاكید كرد: در شرایط فعلی و در پی ابلاغ سیاست های كلی برنامه هفتم توسعه توسط مقام معظم رهبری و شروع به كار تدوین برنامه هفتم توسعه در دولت، ضروری است به منظور ارتقای سطح تدوین برنامه هفتم و رفع اشكالات موجود، با مرور برنامه های پیشین توسعه، الزامات سیاستی- تقنینی تدوین برنامه هفتم توسعه در حوزه فرهنگ نیز مورد توجه قرار گیرد.
پیرهادی افزود: متاسفانه دولت ها اغلب با توجه به گرایش خود، برنامه هایشان را در بخش فرهنگ تدوین و یا اجرا می كنند؛ همچنین كم توجهی مجریان به قوانین و احكام بخش فرهنگ، نیز از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر اجرای ناقص برنامه ها در این بخش است.
وی در پاسخ به اینكه چه عامل یا عواملی سبب بی توجهی به حوزه فرهنگی در سیاست گذاری ها و پیشبرد برنامه های این حوزه شده است، خاطر نشان كرد: از جمله مواردی كه می تواند در مهجوریت حوزه فرهنگ در 4 دهه اخیر مورد بررسی قرار گیرد جای خالی یك نگاه كلانِ واحد و یك جامعه آرمانی پیش روی سیاست مداران است كه اغلب نگاه كارشناسانه قربانی تكاپوی آنها برای برنامه های دارای نمود كمی و دستاورد عینی است همین امر هم در اغلب دولت ها سبب شده است بدون نگاهی جامع بر همه بخش ها، هر قسمت، به صورت موردی، صرفاً منافع كمّی خودش را در نظر گرفته و نتواند نگاهی جامع و كلان به كلیّت برنامه داشته باشد.
وی در ادامه با تاكید بر اینكه آسیب این نگاه در بخش فرهنگ كه بیراه نیست اگر بگوییم زیربنایی سایر بخش هاست، بیشتر از دیگر حوزه ها قابل لمس است، بیان كرد: مضاف بر این، فقدان یك نگاه واحد، كلان و راهبردی به موضوع فرهنگ از سوی مجریان و سیاست گذاران فرهنگی در برنامه های بالادستی عملكرد مجریان فرهنگی را دچار سرگردانی كرده است. چرا كه این فقدان امكان پیگیری یك سیاست فرهنگی در بلندمدت را سلب كرده و فضا و رویكرد مناسب برای تعیین اولویت های فرهنگی و اعطای مسئولیت به نهادهای مجری را نمی دهد. عامل دیگر نیز به متفاوت بودن و وسیع بودن مفهوم فرهنگ باز می گردد و با توجه به دایره وسیع این حوزه و نزدیكی آن به مسائل اجتماعی سبب شده است در بحث فرهنگی و تا حدودی در مسائل اجتماعی و مسئولیت های اجتماعی ارگان هایی كه ذیل اهداف كلان برنامه تعیین می شود عمدتا در بخش فرهنگ شاهد كلی گویی و تعیین شعار هستیم.
نایب رئیس فراكسیون انقلاب اسلامی با بیان اینكه در سیاستگذاری های صورت گرفته در برنامه های توسعه، شاهد نوعی كلی گویی از جنس سندهای كلان هستیم، خاطرنشان كرد: در تدوین برنامه های توسعه در كشور به ویژه در حوزه فرهنگ نگاهی دقیق و تقسیم وظایف كاملی براساس شرح وظایف دستگاه ها كمتر به چشم می خورد و یا حداقلی و ناقص است. در این زمینه به بیان مفاهیم كلی و مبهم اكتفا می شود.
نماینده مردم تهران در مجلس تصریح كرد: بطور كلی عدم شناخت دقیق جایگاه قانون برنامه توسعه در حوزه و بخش فرهنگ نسبت به سیاستهای كلی، نبود نگاه واحد و جامع در حوزه و بخش فرهنگ، ضعف نگاشت نهادی در حوزه احكام فرهنگی، نبود نظــام ارزیابی كیفی متناســب با بخش فرهنگ، مشخض نبودن جایــگاه دســتگاههای فرهنگــی در تدوین برنامه های توسعه و عدم نگاه آینده پژوهانه عمده ترین دلایلی است كه سبب نادیده گرفتن حوزه فرهنگ در برنامه های توسعه ای شده است.
وی در ادامه خاطر نشان كرد: مضاف بر این موارد مهمترین فاكتور كه سبب سرگردانی حوزه فرهنگ و مغفول ماندن آن نزد سیاستگذاران در برنامه های توسعه ای كشور شده تدریجی و دیر بازده بودن فعالیت های فرهنگی است، همین امر به عاملی بدل شده تا دولت ها همت و انرژی شان را صرف بخش هایی كنند كه در پایان دوره برای آن بتوانند نتیجه و حاصل محسوس، كمی و قابل لمسی ر ا ارایه كنند، چرا كه بخش عمده ی امور فرهنگی كیفی است.
پیرهادی در پایان بیان كرد: از آنجا كه مقام معظم رهبری تاكیدات مكرری بر بازسازی ساختار فرهنگی كشور دارند و حتی واژه انقلابی را برای بازسازی حوزه فرهنگ بارها بكار گرفته اند، ضروری است كه با نگاهی بنیادی و ریشه ای به مقوله فرهنگ ، هرچه سریعتر سیاست گذاری در بخش فرهنگ را در اولویت امور قرار دهیم . توجه و اولویت دهی به حوزه فرهنگ در واقع به معنای سرمایه گذاری در سایر حوزه هاست و اقدامات در این حوزه هم سبب اصلاح كاستی ها و حتی رفع چالش ها در سایر حوزه ها خواهد شد. ضرورتی كه باید در لوای تدوین برنامه هفتم توسعه مورد توجه قرار گیرد.
منبع: ایسنا