بخشندگی عادتِ دهش بدونِ انتظار جبرانِ آن از سوی طرفِ مقابل است.
در اسلام به بخشندگی سخاوت گفته می‌شود. سخاوت در لغت از مادهٔ "سَخو" به معنی جود و بخشش بوده و سَخی به معنی بخشنده است. بنابراین "سخاوت" در مقابل بخل بوده كه در اصطلاح دینی به ملكهٔ بذلِ مال به مستحق، بدون درخواست سائل، به میزان شایسته، گفته می‌شود. بخشندگی در اسلام -همچون دیگر ادیان- بسیار توصیه گشته است.
در مكتب اسلام، هدف از انفاق و بخشش تنها فقرزدایی نیست؛ رشد انفاق كننده، و دل كندن از محبوب های خیالی، شكوفا شدن روح سخاوت، و نثار كردن محبوب ها در راه خدای محبوب‌تر ملاك است.
مكتب اسلام، مكتب انسان دوستی است نه مال دوستی؛ مال ها فدای انسان های محروم. حتی اگر كم داریم، باز هم از همان كم انفاق كنیم: «وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیءٍ». آری، یك برگ زرد روی حوض، می تواند كشتی صدها مورچه شود.

انفاق امروز، وسیله برداشت و پس گرفتن چند برابر در روز قیامت، و همچنین وسیله محبت خداوند و محرومان است كه در روز قیامت همین انفاق واسطه عفو خواهد بود. اگر امروز انفاق و بخششی صورت نگیرد، در آن روز هم محبت و دوستی و وساطتی در میان نخواهد بود.
به این جهت "هفت كوچه" امروز 23 بهمن ماه، به بررسی خصلت نیكوی بخشش و بخشندگی در فرهنگ مردم می پردازد .
علاقه مندان می توانند هفت كوچه را ساعت 9:00 به تهیه كنندگی سیدهادی موسوی نژاد از گروه جامعه رادیو فرهنگ روی موج اف ام ردیف 106مگاهرتز و موج ای ام ردیف585 كیلوهرتز بشنوند.