در برنامه « چراغداران» كه شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان است، بهروز رضوی با روایت بخشی از زندگی این ایران‌شناس و اوستاشناس یاد استاد ابراهیم پورداوود را گرامی میدارد.

استاد ابراهیم پورداوود، پژوهنده و اوستاشناس نامدار ایرانی، در سحرگاه آدینه بیستم بهمن‌ماه 1264 خورشیدی در محله‌ سبزه میدان رشت زاده شد. «گاتها»، «خرمشاه»، «پوراندخت‌نامه»،یشت‌ها»، «خرده‌اوستا»، «یسنا»، «هرمزد‌نامه»، «یادداشت‌های‌گات‌ها»، «ویسپرد»، «ایرانشاه»، «رساله سوشیانس»، «فرهنگ ایران باستان» و «آناهیتا» از جمله كتاب‌های اوست.
وی استاد ممتاز دانشگاه تهران و احیاگر زبان و فرهنگ ایران باستان بود ، از كودكی به دانستن اوضاع ایران قدیم علاقه‌مند بود سال‌های دراز در ‌باره زرتشت به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی كه از زبان‌های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و تركی و دیگر زبان‌های كهن داشت، تمام كتاب‌های مربوط به ایران قدیم را - كه به زبان‌های گوناگون نوشته شده بود - در كتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات (26آبان1347 شمسی)به مطالعه و بررسی سرگرم بود و در این راه از مباحثه و مكاتبه با دانشمندان بزرگ ایران‌شناسی دنیای غرب از جمله ماركوارت، مان، هارتمان، فرانك، شدر، براون، میتووخ، مینورسكی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌كرد.
ترجمه و گزارش اوستا به فارسی برجسته‌ترین اثر پورداوود به‌شمار می‌رود.
پورداوود در 1342 از دانشگاه تهران بازنشسته شد و در 1346 عنوان استاد ممتاز دانشگاه را به دست آورد. از زمان بازنشستگی به بعد، اوقات خود را به مطالعه و پژوهش گذراند و كمتر در مجامع دیده شد و سرانجام در بامداد 26 آبان 1347 درگذشت و در رشت، در آرامگاه خانوادگی خود به خاك سپرده شد.
برنامه »چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:30 روی موج‌اف ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید .