در برنامه « چراغداران» كه شرح كوتاهی از زندگی مفاخر ادبی و فرهنگی كشورمان است، بهروز رضوی روایتگر بخش هایی از زندگی «بزرگ علوی»می‌شود.

«سید مجتبی آقابزرگ علوی» نویسنده و فعال اجتماعی در 13 بهمن سال 1282 در تهران در خانواده‌ای سطح بالا و روشن‌فكر متولد شد. او در جوانی برای تحصیل به آلمان رفت و رشته‌ی علوم تربیتی و روانشناسی را دنبال كرد. او از دانشگاه «مونیخ» آلمان فارغ‌التحصیل شد و نوشتن داستان را به‌ طورجدی از همان دوران آغاز كرد. او با انتشار آثارش فضای داستان‌های فارسی را متحول كرد و در كنار افرادی همچون «صادق هدایت» و «صادق چوبك» به‌عنوان پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی قرار گرفت. «بزرگ علوی» همواره در سراسر زندگی‌اش با نوشتن آثارش وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه را به تصویر می‌كشید و ازجمله نویسندگانی بود كه بارها برای شركت در جریانات سیاسی به زندان افتاد. او پس از بازگشتش از آلمان، مدتی در تهران و شیراز به تدریس مشغول شد و روزنامه‌نگاری را دنبال كرد. او در آن روزگار با «صادق هدایت» آشنا شد و با «فرزاد مسعود» و«مجتبی مینوی» گروه ربعه را تشكیل دادند. آن‌ها در این دوران داستان‌های فارسی را با سبك جدید و متفاوتی از گذشته می‌نوشتند كه بر ادبیات فارسی معاصر بسیار تأثیرگذار گذاشتند.

«بزرگ علوی» در اردیبهشت سال 1316 به دلیل توجه و پیروی از كمونیسم محاكمه شد و حدود هفت سال را در زندان سپری كرد. او در كنار سایر روشن‌ فكران و افراد متمول جامعه از حقوق افراد ضعیف و زحمتكش جامعه دفاع می‌كرد و روحیه‌ مبارزه‌طلبی‌ اش را در داستان‌هایش منتقل می‌كرد. او به همراه 52 نفر دیگر در این دوران به زندان افتاد كه به تأثیر از آن «علوی» كتاب «پنجاه‌وسه نفر» و «ورق‌ پاره‌های زندان» را منتشر كرد.

این نویسنده‌ی تأثیرگذار از نخستین تحصیل‌ كرده‌های خارج از ایران آن زمان بود و بر زبان آلمانی تسلط داشت. او علاوه بر نوشتن آثار تأثیرگذار و ماندگارش چند اثر بین‌المللی را نیز به فارسی ترجمه كرد. او «دوشیزه‌ی اورلئان» نوشته‌ی «شیلر» و «كسب‌وكار خانم وارن» نوشته‌ی «جرج برنارد شاو» را به فارسی ترجمه كرد و خوانندگان آن زمان را با ادبیات آلمان آشنا كرد.

«بزرگ علوی» پس از رهایی‌ از زندان بار دیگر به اروپا سفر كرد و تا انقلاب اسلامی در آن‌جا سكونت داشت. او در این دوران علاوه بر نوشتن داستان در دانشگاه «هومبولدت» آلمان مشغول به تدریس شد. او در دهه‌ی پنجاه به ایران بازگشت و پس از مدتی بار دیگر به آلمان رفت و در 28 بهمن سال 1375 به علت سكته‌ی قلبی در «برلین» درگذشت. «بزرگ علوی» سرآغاز جریانی جدید در داستان‌نویسی ادبیات فارسی معاصر بود و شخصیت برجسته و آثار ماندگارش پس از چند دهه‌ همچنان قابل مطالعه و بررسی است.

از كتاب‌های برگزیده بزرگ علوی می توان به چشم‌هایش،چمدان، میرزسالاری‌ها، پنجاه و سه نفر،ورق پاره‌های زندان و موریانه اشاره كرد.

برنامه «چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:15 روی موج‌ اف ام ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید.