در برنامه «چراغداران» چهارشنبه 17 فروردین 1401 بهروز رضوی بخشی از زندگی خواجه عبدالله انصاری را روایت می‌كند.
ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد؛ معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف صوفی مسلك ایرانی بود. او به عنوان یكی از نوابغ ادبی و چهره‌های شاخص و خراسان قدیم در قرن 11 میلادی/ 5 ه‍.ق شناخته می‌شود كه به عنوان مفسر قرآن، محدث، اهل فن جدل و استاد اخلاق، دستی بر آتش داشته‌است. عمده شهرت وی به خاطر فن سخنوری، اشعار و متون نغز و بی‌مانندش، به خصوص در مدح و ثنای خداوند به زبان‌های عربی و فارسی بوده‌است.
انصاری شعر می‌سرود، ولی بیشتر شهرت وی به جهت رسالات و كتب مشهوری است كه تألیف كرده‌است و از آن جمله‌است ترجمهٔ املاء طبقات‌الصوفیهٔ سلمی به لهجه هروی و تفسیر قرآن كه اساس كار میبدی در تألیف كشف‌الاسرار قرار گرفته‌است.
از رسائل منثور او كه به نثر مسجع نوشته مناجات‌نامه، نصایح، زادالعارفین، كنزالسالكین، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت‌حصار، رسالهٔ دل و جان، رسالهٔ واردات و الهی‌نامه و صد میدان را می‌توان نام برد.
خواجه عبدالله انصاری بعد از یك عمر آموزش، بحث، ارشاد و پس از تحمل چندین نوبت تبعید و حبس، عاقبت در سحرگاه جمعه 22 ذی‌الحجهٔ سال 481 هجری در سن هشتاد و پنج سالگی در زادگاهش در هرات درگذشت.
برنامه «چراغداران» را به تهیه كنندگی حسینی باغسنگانی و روایت بهروز رضوی ساعت 12:45 روی موج‌اف ردیف106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ دریافت كنید.