میرزا محمد رضی معروف به میررضی آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است كه در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسركان به دنیا آمد.
به آن وعدهٔ سست پیمان یار
به دلسوزی عاشق از انتظار
كه گر یكزمان بی تو آرم به سر
خیالت نباشد مرا در نظر
چنان گردم از مرگ خود شادمان
كه كس شاد از مردن دشمنان
بمیرم گر ز حسرت كام تو
شوم زنده گر بشنوم نام تو
دمی بی تو ای دین و ایمان من
بر آید ز تن جان من، جان من
به تنهائیم یار دیرین توئی
مرا یاری جان شیرین تویی
به دل آرزوی جمالت بس است
اگر خود نیائی خیالت بس است
بیا ساقی همدم بیكسان
حكیم مسیحا دم خستگان
بیا حكمت دختر زر ببین
كه همچون فلاطون شده خم‌نشین
ز دست تو مٰیاید افسونگری
برون آرش از شیشه همچون پری
علاج مرا كن كه دیوانه‌ام
مقیم خرابات و میخانه‌ام
ازین بیكسی كن دل آسا مرا
مجرد كن از قید دنیا مرا
دلم را بیك جرعه می شاد كن
مرا از غم دهر آزاد كن
از آن می كه خورشید شد ذره‌اش
بود قل هو اللّه هر قطره‌اش
از آن می كه در دل چو منزل كند
سراپای اجسام را دل كند
از آن می كه روح روانست و بس
از آن می كه اكسیر جانست و بس
رضی را بده جامی از لطف عام
بجانان رسان جان او والسلام
رضی‌الدین آرتیمانی
